Ağarmak kelimesinin Türkçe kökü, "ağırma(k)" olarak kabul edilmektedir. Kelimenin kökeni, Proto-Türkçe dil ailesinin bir parçası olarak kabul edilen Orta Asya Türkçesinden gelmektedir. Orta Asya Türkçesi'ndeki "ağırma(k)" kelimesinin anlamı, "kırmak, koparmak, sökmek" şeklinde tanımlanmaktadır. Ağarmak kelimesi, Orta Asya Türkçesi'nden Türkçeye geçmiştir ve aynı anlama sahiptir.
Ağarmak kelimesinin Türkçedeki anlamı, "parlamak, aydınlanmak, solmak" olarak tanımlanmaktadır. Bu anlam, Orta Asya Türkçesi'ndeki "ağırma(k)" kelimesinden gelmektedir. Kelimenin bu anlamının etimolojik olarak açıklanması şöyle yapılabilir: Ağarmak kelimesinin kökenindeki "ağırma(k)", "kırmak, koparmak, sökmek" anlamına gelir. Buradan hareketle, "ağarmak" kelimesinin anlamının, "parlamak, aydınlanmak, solmak" şeklinde açıklanması mümkündür. Bu ifade, güneşin doğuşu veya batışında oluşan görüntüye karşılık gelmektedir. Güneşin ışığı, doğuş veya batış sırasında, gökyüzünün mavi tonlarını parlak renklere dönüştürür ve bu süreçte, gökyüzüne ağarmış gibi görünür.
Ağarmak kelimesinin anlamının ve kökeninin açıklanmasından sonra, bu kelimeyi geçmişteki Türkçe kültüründe nasıl kullanıldığına dair fikir vermek mümkündür. Türk halkı, ağarmak kelimesini çeşitli konularda kullanmıştır. Örneğin, halk arasında ağarmak kelimesi, bir insanın duygularının açığa çıkmasını, bir çocuğun kendini ifade etmesini veya aşkın açığa çıkmasını ifade etmek için kullanılmıştır. Ağarmak kelimesi, aynı zamanda güneşin açığa çıkması olarak da algılanmış ve bu anlamda kullanılmıştır. Bu ifade, Türk halkının hayatındaki önemli olaylara veya kutlamalara özgü bir ifade olarak kullanılmıştır.
Ağarmak kelimesinin kökeni, Orta Asya Türkçesi'nden gelmektedir ve anlam olarak, "parlamak, aydınlanmak, solmak" olarak tanımlanmaktadır. Kelime, Türk halkı tarafından çeşitli konularda kullanılmıştır ve duyguların açığa çıkması