Dilsiz, duyma, konuşma veya konuşma kabiliyetlerinde herhangi bir kısıtlılık olan kişileri ifade eder. Dilsiz, genellikle konuşma veya duyma kaybı olan kişinin çevresinde, kendisine iletişim kurmak için yeni ve etkili yollar oluşturmak için eğitimci ve aileleri tarafından desteklenmesi gerekir.
Eğitimci bakış açısıyla, dilsizlik durumu ile baş etmenin en etkili yollarından biri, dilsiz kişi ile iletişim kurmak için onun dili kullanmak olacaktır. Bu, dilsiz kişinin anlaşılmasını sağlayacak ve onun ihtiyaçlarını karşılamak için etkili yollarla iletişim kurmasına yardımcı olacaktır. Bunu yapmak için eğitimci, konuşma kabiliyeti olmayan kişinin iletişimini desteklemek amacıyla yaşamın farklı alanlarından en az bir tür iletişimi kullanacaktır.
Örneğin, konuşma kabiliyeti olmayan bir çocuğa eğitimci, el sözcükleri veya işaret dili kullanarak iletişim kurmayı öğretebilir. El sözcükleri veya işaret dili öğretimi sırasında, çocuğun anlaşılmasını sağlayacak ve ona iletişim konusunda güven vermek için eğitimci, çocukla arasında karşılıklı diyalog kuracaktır. Eğitimci, çocuğa iletişim konusunda destek olmak için çocuğun kendini ifade etmesine yardımcı olacak ve onu iyi anlamak için çaba gösterecektir.
Aynı zamanda, konuşma kabiliyeti olmayan kişiye iletişim konusunda yardım etmek için, eğitimci diğer destekleyici teknolojileri kullanarak, kişinin iletişimini geliştirmeye yardımcı olabilir. Bu teknolojiler arasında sesli komutlar, cihazlar ve bazı konuşma yazılımları da vardır. Bu teknolojiler aracılığıyla, eğitimci, kişinin konuşma alanında kendini ifade etmesine yardımcı olacak ve ona güven verecektir.
Son olarak, eğitimci, dilsizlik durumu ile baş etmek için, evde veya okulda ek destek ve rehberlik sağlayarak, kişinin duyma, konuşma veya konuşma kabiliyetlerindeki kısıtlılıklarını ortadan kaldıracak önlemler almalıdır. Eğitimci, ayrıca kişinin diğer öğrenme becerilerini ve başarılarını geliştirmek için kendi özelliklerini kullanmasına yardımcı olacaktır.
Bu şekilde, eğitimci, dilsizlik