Aristoteles, bir filozof olarak tanınır ve çoğunlukla etik, politika, estetik ve epistemoloji alanlarında çalışmalar yapmıştır. Aristoteles’in fikirleri, özellikle de epistemoloji alanında, bilgi konusunda çok önemli bir etkiye sahiptir. Aristoteles, bilinen şeyleri üç kategoriye ayırır: temel bilgi, dedüksiyon ve intüisyon.
Temel bilgi, insanların bilinçli ya da bilinçaltı olarak doğuştan bildikleri bilgileri temsil eder. Örneğin, insanların insanlara ve hayvanlara doğal sevgi duymaları, nesnelerin hareket etmeyecekleri ve güneşin her gün doğacak şekilde davranması gibi. Aristoteles, bunları doğuştan edinilmiş olarak kabul eder ve bu bilgilere temel bilgi denir.
Dedüksiyon, insanların çeşitli prensipleri ve kavramları kullanarak doğruladıkları küçük parçaları ifade eder. Bu prensipler, temel bilgiden gelir ve bu prensipleri kullanarak insanlar, daha geniş kapsamlı bilgileri elde edebilirler. Örneğin, insanların çoğu, güneşin her gün doğacağını biliyor. Ancak bu prensipleri kullanarak insanlar, güneşin her yıl doğuştan doğuşa aynı yerde doğacağını da öğrenebilirler.
Son olarak, intüisyon, insanların bilgi edinmede kullandıkları en karmaşık ve özel yöntemdir. Intüisyon, bilinmeyen şeylerin, özellikle de kavramsal ve felsefi konularda, insanların zihinlerinden doğrudan anlayabildikleri anlamına gelir. Örneğin, insanların insanların anlamlı yaşam için bir amaç gerektiğini intüisyon olarak algılayabilirler. Intüisyon, diğer bilgi yöntemlerinden çok daha fazla kişisel algı ve kavrayış gerektirir.
Aristoteles’e göre bilinen şey, temel bilgi, dedüksiyon ve intüisyon olarak üç farklı kategoriye ayrılır. Temel bilgi, insanların doğuştan edinmiş olarak bildikleri bilgileri temsil eder. Dedüksiyon, insanların çeşitli prensipler ve kavramlar kullanarak elde ettikleri bilgileri ifade eder. Intüisyon ise, insanların bilinmeyen şeyleri doğrudan zihinlerinden anlayabildikleri ve kavrayabildikleri felsefi ve kavramsal konuları temsil eder.
