Aristoteles'in ilk neden görüşü, özetle, her şeyin birinci nedeninin ya da nedenlerinin bulunması gerektiğini varsayar. Buna göre, bir şeyin nedeni, o şeyin olmasına neden olan şeydir. Aristoteles, bu ilk nedeni "mükemmel neden" olarak adlandırır. Bu neden, en üst seviyedeki nedendir ve her şeyin arka planını oluşturur. Bu neden, her şeyin nedeni olarak düşünülür ve herşeyin nedeni olarak kabul edilir.
Aristoteles'in ilk neden görüşünün temelinde, her şeyin birinci nedeni aranması gerektiği düşüncesi yatmaktadır. Bu neden, olumlu veya olumsuz olarak her şeyin nedenini oluşturur; oluşturulan her şeyin bir nedeni vardır. Bu görüşe göre, dünya üzerindeki her şeyin bir nedeni vardır. Bu neden, her şeyin ortaya çıkmasına neden olur.
Aristoteles'in ilk neden görüşü, özellikle onun evrensel bir neden arayışına dayanmaktadır. Bu evrensel neden, her şeyin nedeni olmalıdır. Bu nedenin aranması, tüm canlı ve cansız varlıkların ortaya çıkışının ve evrenin derinliklerine inişin çözümlenmesi için yapılmalıdır.
Aristoteles, ilk neden görüşünün çerçevesinde, tüm varlıkların evrensel bir neden arayışına girdiğini düşünmektedir. Bu neden, evrensel bir neden arayışının sonucunda bulunmalıdır. Aristoteles'in ilk neden görüşü, fiziksel ve kavramsal olarak kurulmuştur. O'na göre, her şeyin bir nedeni vardır ve bu neden, her şeyin ortaya çıkışına neden olmalıdır.