Aristoteles tarafından ortaya atılan “varlık” kavramı, insanların yaşadıkları dünyadaki her şeyin temel niteliklerini ve oluşturduğu bütünlükleri açıklamaya çalışmak için kullanılır. Aristoteles, varlık için “Tanrısal” bir nitelik arz etmesinin sadece ona özgü olduğunu savunmuştur. Buna göre, varlık, maddesel olan ile manevi olan arasındaki köprüyü oluşturan, özünde eşsiz olan bir niteliktir.
Aristoteles, insanların kendi varlıklarının farkına varmasına yardımcı olmak için, varlık kavramının üç temel özelliği olduğunu belirtmiştir. Bunlar, doğası, çalışması ve özelliğidir. Varlığın doğası, bir şeyin ne olduğu, nereden geldiği ve nereye gittiğiyle ilgilidir. Çalışma, var olanın veya yapılanın amacının ne olduğuyla ilgilidir. Özellik ise, bir şeyin kim olduğu ve hangi nitelikleri taşıdığıyla ilgilidir.
Aristoteles, varlık kavramının çok çeşitli yönleri olduğunu vurgulamıştır. Bunlar arasında, var olanın, işlevi, amacı, türü veya nitelikleri gibi farklı yönleri vardır. Aristoteles, varlık kavramının aynı zamanda insanların çevreleriyle olan ilişkilerini ve bu ilişkilerin kalitelerini de kapsadığını vurgulamıştır.
Aristoteles, bu kavramın tüm boyutlarını ve bütünün parçalarının nasıl bir araya geldiğini anlamaya yardımcı olması için kullanılacağını belirtmiştir. Böylece, insanlar varlığın anlaşılmasına ve yaşamın tüm çeşitliliğinin kavranmasına yardımcı olacak çalışmaları gerçekleştirebilir.