Avarızı Divaniye Vergisi, Osmanlı Devleti'nde, devlete ait arazilerin vergileme işlemi için kullanılan bir vergidir. Avarızı Divaniye Vergisi, İstanbul'da merkezi bir Divan-ı Harp (Harb Mahkemesi) tarafından kullanılıyordu. Vergiyi oluşturan unsurlar arasında, arazinin büyüklüğüne, ekim ürünlerinin cinsi ve miktarına, ve ekim ürünlerinin kalitesine göre değişmekteydi.
Avarızı Divaniye Vergisi, Osmanlı Devleti'nde birçok meslekten farklı çalışanlar tarafından ödenmesi gereken bir vergi olarak tanımlanıyordu. Bu vergiyi ödemek zorunda olan kişiler, toprak işleme, hayvancılık, balıkçılık, madencilik veya ticaret gibi faaliyetlerde bulunan kişilerdi. Vergi, arsa sahipleri, üreticiler, tüccarlar, el sanatları ustaları ve diğer çalışanlar tarafından ödenmesi gereken bir vergi olarak kabul ediliyordu.
Avarızı Divaniye Vergisi, 19. yüzyılda değişikliklere uğradı. Bu değişiklikler, Vergi Kanunu'nun yeniden düzenlemesiyle beraber, verginin kolayca ödenmesi için yapıldı. Vergiye borçlu kişiler, vergiyi ödemek için güncel para birimleriyle ödeme yapma seçeneğine sahipti. Vergi, kırsal bölgelerde, üretimin başlatılmasını teşvik etmek için uygulanan çeşitli teşviklerle de azaltılabiliyordu.