Bazilika planlı ne demek

Bazilika Planlı Ne Demek?

Bazilika planlı bir yapı, genellikle kilise, mabet, cami veya mezarlık gibi mekanların planı olarak tanımlanır. Bazilika planı, orta çaplı yüksek kubbeli veya kupol biçiminde bir kubbe, geniş bir çatı veya çatıyı destekleyen üç veya daha fazla sütunlu bir yapı, çoğunlukla dört oda biçiminde binanın üç tarafının çevresinde uzanan bir narteks veya avlu ile özetlenebilir. Bazilika planlı mekanlar, Roma İmparatorluğu'nda ilk olarak İsa'nın çarmıha gerilmesinden sonra ortaya çıktı. Bazilikalar, yüksek kubbe ve çatılarının çoğu Mısır'daki Eski Mısır tapınaklarından, Antik Mısır'daki hipostil salonlara veya Mısır'daki Eski Mısır'ın Büyük Tapınaklarından esinlenerek tasarlanmıştır. Bazilika planlı mekanlar, Roma döneminde sivil kullanım için de yaygın olarak inşa edildi. Bazilika planlı yapıların en önemli özelliği, kubbeli veya kupol biçimindeki yüksek kubbenin, binanın öbür kısımlarından çok daha güçlü ve dayanıklı olmasıdır.

Bazilika Planlının Tarihsel Kökeni

Bazilika planlının tarihsel kökeni İsa'nın çarmıha gerilmesinden sonra Roma İmparatorluğu'nda ortaya çıktı. Bazilika planlı mekanların çoğu, Roma'da Roma döneminde kullanılan bazı tapınak ve sivil mekanların planının bir örneğidir. Roma İmparatorluğu'nun çöküşünden sonra, kilise ve mabetlerin çoğu bazilika planına göre inşa edildi. Bazilikalar, bu dönemde oldukça yaygın olarak kullanılmaya başlandı ve günümüzde hala çok sayıda kilise, cami, mescit ve mezarlık bazilika planına göre inşa edilmektedir.

Bazilika Planlının Özellikleri

Bazilika planı genellikle orta çaplı yüksek kubbeli veya kupol biçiminde bir kubbe, çoğunlukla dört oda biçiminde binanın üç tarafının çevresinde uzanan bir narteks veya avlu ile özetlenebilir. Bazilika planlı mekanlar dışarıdan bakıldığında genellikle dörtgen biçiminde veya kare biçiminde gözükebilir. Kubbenin ve çatının altında, kubbe gövdesinin altında genellikle dörtgen biçiminde bir avlu bulunur. Avlunun etrafındaki odalar, genellikle kilise, mabet, cami veya mezarlık olarak kullanılır. Bazilika planlı mekanların en önemli özelliklerinden biri yüksek kubbenin gücü ve dayanıklılığıdır. Kubbe, mekanın üç tarafını çevreleyen sütunlarla desteklenir ve kubbenin altındaki oda geniş bir alanı kaplar. Bazilika planlı mekanların diğer önemli bir özelliği de çoğu zaman güneş ışığıyla iç mekanı aydınlatmalarıdır.

Bazilika planlı, yapıların dikdörtgen, üçgen veya kare şekillerde planlanması ve üç bölüme ayrılmasıdır. Genellikle, arka bölümde çok yüksek bir çan kulesi vardır. İki tarafında, küçük kubbeler olan bir tavanla örtülüdür. Orta bölümde, iki tarafında küçük kubbeler olan bir çatı bulunur. Girişte, ön bölümde, çok katlı bir kubbeli tavan veya küçük bir çan kulesi olabilir. Bazilika planının dikdörtgen bir planı vardır ve genellikle, ibadet alanının iki ucunda, yatay bir koridor bulunur. Bazilika planlı, Roma tapınaklarından alınarak geliştirilmiştir ve çoğu kilise ve diğer dinsel yapıların planlarını etkilemiştir.

Bazilika planlı, genellikle bir kilise veya ibadethane olarak kullanılan mekânların planlanmasını ifade eder. Bazilika planı, havuz biçiminde üç kısma ayrılmış yayvan bir mekânın planlanması anlamına gelir. Bu mekânların her biri, genellikle üç kısımdan oluşur: naos, narteks ve çan kulesi. Naos, ibadetin gerçekleştiği merkezidir ve genellikle kubbe şeklindedir. Narteks, naos ile çan kulesi arasında bulunan bölümdür. Çan kulesi, bazilika planlı mekânın en yüksek bölümüdür. Bazilika planlı mekânlara, antik Rom mimarisinden esinlenilerek yapılan kilise veya ibadethane türü mekânlar da dahildir.

Bazilika planlı, yani bazilika tarzı olarak adlandırılan bir mimari tarzıdır. Bazilika, Roma İmparatorluğu'nun hükümdarlığı döneminde geliştirilen, büyük bir değişim geçirmiş, İtalyan, Mısır ve Yunan stilinden yararlanarak oluşturulmuş bir tür inşaat tarzıdır. Bazilika planlı, genellikle kilise veya diğer önemli mekanlar için tercih edilen, kare veya dikdörtgen bir plan üzerine inşa edilmiş, uzunluğu çoğu zaman iki katına çıkabilen, genellikle üç bölümden oluşan, ön ve arka cepheleri işlemeli veya boyayla süslü olan, kısmi eğimli veya tam eğimli ön ve arka çatıları olan bir binadır. Bazilika tarzı, çoğunlukla bir ziyaretçi merkezi olan kutsal mekanların inşa edilmesinde kullanılır.

Bazilika planlı, 'Bazilika' olarak adlandırılan planlama tarzını ifade eder. Bazilikalar Roma İmparatorluğu'nun dinsel anıtlarının, özellikle de kiliselere ait olanlarının mimarisini temsil eder. Bazilika planlı anıtların tasarımı, genellikle dikdörtgen bir plana sahiptir ve üç bölüme ayrılır. Birinci bölüm, ön bölüm ya da iç avluya girişi sağlayan narteks olarak adlandırılır. İkinci bölüm, haç şeklinde olduğu için 'Hauptschiff' olarak bilinir ve çoğunlukla anıtın merkezi olarak kabul edilir. Üçüncü bölüm ise, arka bölüm olarak bilinir ve küçük bir kapıyla bölünmüştür. Bazilika planlı anıtların çoğunda, bu üç bölüm dikdörtgen bir plana sahiptir.

Bazilika planlı anıtlar aynı zamanda, çok sayıda sütun ve kemer ile desteklenmiştir. Genellikle, bu anıtların kemerleri, bölümler arasında büyük ve küçük arka arkaya gelen çiftler halinde yer alır. Ayrıca, bu anıtların üzerinde yer alan sütunlar ve kemerler, çeşitli stili özellikleri gösterir. Diğer özellikler arasında, anıtın ön bölümünde yer alan çeşitli sütunlar ve kemerler, anıtın etrafındaki duvarlara dağılmış şekilde dizilir.

Bazilika planlı anıtlar, Roma İmparatorluğu'ndan beri çok sayıda kilise, müze ve diğer anıtlar tarafından kullanılmıştır. Bazilika planlı anıtların çoğu, bugün de hala kullanılmakta ve çoğu Avrupa şehirlerinde görülebilmektedir. Bazilika planlı anıtların mimarisi, zengin tarihi ve kültürel mirasını gözler önüne seren çok sayıda yapıya sahiptir. Bu anıtlar, kültür turizminde de önemli bir yere sahiptir.

Bazilika planlı, bir kilisenin planının günümüzde çoğunlukla kare veya dikdörtgen planlı şekilde olmasına karşın, antik Roma ve Bizans kiliselerinin planlarının tipik olarak bazilika şekline sahip olduğu anlamına gelmektedir. Bazilika planlı kiliseler, çoğunlukla iki katlı veya üç katlı olmayan, ancak geniş ve uzun bir ezandan oluşmaktadır. İlk olarak Roma İmparatorluğu döneminde inşa edilen kiliseler, çoğunlukla tek bir girişe sahipti ve merkezi bir noktaya doğru uzanan iki yan sütunlu koridorlara sahip olurlardı. Bazilika planlı kiliseler, iki katlı olmayan ancak geniş ve uzun bir narteks'e sahip olurlar. Kilisenin uzun ezanesi, merkezdeki narteks'e yönelik kısımlardan oluşur. Kilisenin arka tarafının ortasındaki narteks, kilisenin ön tarafındaki ezanenin uzunluğundan daha kısadır. Bazilika planlı kiliseler, iki veya daha fazla yan sütunlu koridorları, çok fonksiyonlu mekanları ve geniş bir giriş alanıyla öne çıkar. Bazilika planlı kiliseler, çok fonksiyonlu ve çok amaçlı mekan olarak kullanılırlar. Kilise binasının ortasında, genellikle merkezi bir noktaya yönelik olarak küçük bir havuz vardır. Bu havuz, kiliseyi ayakta tutan merkezi sütunun etrafında yer alır. Kilisenin kenarındaki bölümler, genellikle daha küçük ve daha özel mekanlar olmak üzere, çok amaçlı mekanlar olarak kullanılır.

Bazilika planı, bir kilisenin mimari planını tanımlamak için kullanılan bir terimdir. Bazilika planlı, uzun ve geniş bir kubbe altında dört köşeli bir cemaate hizmet eden bir kilise tarzıdır. Bu tür kiliselerde, genellikle iki giriş kapısı vardır. İki kapı arasındaki duvar, ortada genellikle bir dekorlu oda veya bazilikalar içinde bir mihrab vardır. Bazilika planlı kiliseler, kiliseye girenlerin üçe ayrılması için tasarlanmıştır. Üç bölüm, genellikle cemaatin, külahların ve kutsal eşyaların yer aldığı alanlardır. Bazilika planlı kiliseler, genellikle batı Avrupa ve Orta Doğu'daki kiliselerin çoğunda rastlanır. Ayrıca, İslam mimarisinde de bazen bu tür planların kullanıldığı görülür. Bazilika planlı kiliselerin avantajlarından biri, cemaate daha iyi hizmet etmesidir. Geniş ve uzun plan, ibadetin kolayca gerçekleşmesini sağlamak için tasarlanmıştır. Ayrıca, bu tür kiliselerin duvarları ve kubbeleri, çoğu durumda büyük kilise öğelerini veya tarihi öğeleri taşır. Bu, insanların dini konular hakkında konuşmalarını ve ibadetlerini destekler.

Bazilika planlı, genellikle bir kilise ya da cami için kullanılan bir mimari plan türüdür. Bazilika planı, daha çok Roma İmparatorluğu'nun dönemine dayanmaktadır ve sıklıkla kilise planı olarak da adlandırılır. Bazilika planında, büyük bir son salon genellikle iki yanında uzun ve dar koridorlar tarafından desteklenmektedir. Son salon, genellikle üç apsis ile desteklenir ve kuzey-güney doğrultusunda uzanır. Bazilika planlı yapıların içinde, üçüncü apsis genellikle kutsal mekana ayırt edilir. Bu alan, genellikle iki ya da üç çizgili girişin arkasında yer alır. Ayrıca, bazilika planlı yapıların içinde, çoğu zaman dikey duvarların arasında çoğu zaman her iki yöne açılan koridorlar yer almaktadır. Bu koridorlar, genellikle alanın dışına doğru uzanan üçüncü koridorlarla bağlantılıdır. Bazilika planının en belirgin özelliği, son salonun üzerindeki yüksek tavan ve kubbesidir. Genellikle, kubbe ya da tavan üzerinde süslü veya sade dekoratif motifler bulunur. Bu motifler, genellikle kilise ya da cami sakinlerinin, üzerinde meditasyon yapabilecekleri bir alan oluşturmak için kullanılır.

Bazilika planlı, yüksek tavanlı, kare biçimli bir kilise planını tanımlar. Bazilika planlı bir kilise, sıralı arka pencereleri ve üç kısma ayrılmış olan yüksek bir kubbe üzerinde yükselen üç bölümlü bir koridorunu içerir. Ana nave, iki yan nave, koridor ve ön cephe ile dört bölüme ayrılır. Ana nave, yüksek tavanlı, geniş bir alandır. İki yan nave, ana naveyi ikiye böler ve sol ve sağ tarafa uzanır. Kısa koridor, ana naveyi birbiriyle bağlayan ve ön cepheden çıkan geniş bir bölümdür. Bazilika planlı kiliseler, Roma dönemi kiliselerinden etkilenerek geliştirilmiştir. Bu planlama stili, bir kilisenin kutsal önemini, sevgi ve saygıyı vurgulamak amacıyla tasarlanmıştır.

Bazilika planlı, çoğunlukla Kilise tasarımlarında kullanılan bir kavramdır. Bazilika planı, esas olarak, uzun ve geniş, iki nizamlu bir mekan oluşturan klasik Roma tiyatrosu planının bir değişikliğidir. Bazilika planının temel özellikleri, çoğunlukla, mekanın iki nizamının, iki veya daha fazla yanal bölümünün oluşturduğu kare veya üçgen şekilli bir mekan oluşturmasıdır. Bazilika planlı mekanlar, genellikle dini törenleri ve eğlenceleri için kullanılır. Bazilika planının özellikleri, çok sayıda küçük kubbeler ve iki veya daha fazla yanal bölüm arasındaki kubbeler arasındaki aralıkların sık kullanımıdır. Bazilika planlı mekanlar, genellikle, duvarlarda ve tavanlarda ışıklandırmalarla zenginleştirilmiştir. Bazilika planlı mekanlar, genellikle, dini etkinliklerin düzenlenmesi için kullanılan küçük bir kapalı alan olarak da düşünülebilir. Bazilika planlı mekanlar, genellikle, kiliseler, katedraller, çeşitli kültür merkezleri ve hatta tarihi binaların iç mekanları olarak düşünülür. Bazilika planlı mekanlar, çoğunlukla, uzunlukları, genişlikleri ve sonlu özellikleri ile öne çıkan bir yapı oluşturur.

Bazilika planlı, bir inşaat tipi olarak, bazilika kültürünün temel niteliklerini taşıyan, uzun ve geniş bir alana sahip, kısmen kubbeli ya da kütlesi üzerinde çok sayıda küçük kubbe oluşturan, kısmen paralel duvarlarla sınırlanmış bir yapıdır. Genellikle İtalyan Gotik tarzının temel özellikleri olan; kare planlı, dikey alın çizgili, kesme taş veya tuğla harç olarak inşa edilmiştir. Bazilika planlı yapılar, genellikle çok yüksek tavanlarıyla dinsel toplantılar, konserler ve diğer büyük ölçekli toplantılar için kullanılan etkileyici mekanlar olarak bilinir. Bazilika planlı yapılar aynı zamanda geniş çizgileri, kubbeleri ve çoklu bölmeleri ile estetik bir dekorasyon oluşturmak için de kullanılabilir.

Bazilika planlı, bir tapınak ya da ibadet yerinin tasarımında kullanılan bir plan türüdür. Bazilika planı genellikle arşı, duvarların üç kısmı ve kare ya da kare şeklindeki ibadet mekanının önündeki bir giriş olmak üzere üç bölümden oluşur. Girişte kolonlar ve arşlar kullanılır ve girişin iki tarafında genellikle sütunlar ve arşlar bulunur. İç mekan çoğu zaman kare şeklinde olabilir ve dört tarafı çoğu zaman sütunlarla desteklenir. Böylece, arşların altından geçen açık alanlar ortaya çıkar. Bazilika planlı mekanlar genellikle tapınaklar, kiliseler ve cami gibi ibadet mekanlarında kullanılır.