Belgrad Konferansı, 1878 yılında, Avusturya-Macaristan İmparatorluğu'nun topraklarında gerçekleştirilen bir barış antlaşması toplantısıdır. Bu toplantı, 1877-78 Osmanlı-Rus Savaşı'nın ardından, Avrupa devletleri tarafından organize edilen ilk büyük uluslararası konferanslardan biridir. Belgrad Konferansı, Osmanlı İmparatorluğu'nun, Rusya İmparatorluğu'na karşı kaybettiği topraklarını geri almak için önemli bir fırsattı. Bu nedenle, toplantının ana gündem maddeleri, Batı Avrupa devletlerinin, Osmanlı İmparatorluğu'nu korumak ve desteklemek için oluşturdukları antlaşmanın detaylarıydı. Toplantıya, Avusturya-Macaristan İmparatorluğu, İngiltere, Fransa ve Prusya temsilcileri katılırken, Osmanlı İmparatorluğu ve Rusya İmparatorluğu da davet edildi.
Belgrad Konferansı'nda, taraflar arasındaki anlaşmazlıkların çözümü için birçok önemli karar alındı. Öncelikle, Osmanlı İmparatorluğu'nun, 1877-78 Savaşı sırasında kaybettiği toprakların kontrolünün geri alınmasına izin verildi. Ayrıca, Rusya İmparatorluğu'nun, Osmanlı İmparatorluğu'nun topraklarını işgal etme haklarının kullanılmaması konusunda sıkı bir şekilde sınırlandırılması kararına da vardı. Toplantıda, bölgedeki diğer ulusların da haklarının korunmasına dikkat edildi. Ayrıca, toplantıya katılan devletler arasındaki ilişkilerin güçlendirilmesi ve Belgrad'ın, Avrupa barışının korunması için önemli bir merkez olarak kabul edilmesi konusunda anlaşmaya da vardı.
Belgrad Konferansı, özellikle de Osmanlı İmparatorluğu'nun yönetimindeki toprakların kontrolünün geri alınması açısından önemli bir anlaşmadı. Ancak, toplantının sonuçlarının etkileri, çok daha geniş bir alana yayıldı. Belgrad Konferansı'nın sonuçları, Avrupa'nın önemli devletleri arasındaki ilişkileri güçlendirmesini ve barışın korunmasını sağladı. Bununla birlikte, toplantı sonrasında, Avrupa hükümetlerinin, bölgedeki diğer ulusların haklarının korunmasına daha fazla önem vermeye başlamaları da önemli bir değişiklikti.