Belsoğukluğu, özellikle çocuklar arasında sık görülen bir bozukluktur. Belsoğukluğu olan çocuklar, çoğu kez, çevrelerindeki insanların, maddelerin ve etkinliklerin üzerinde çok fazla baskı hissedebilir. Belsoğukluğu, çocukların fiziksel, duygusal ve davranışsal belirtileri göstermesine neden olabilir. Bunlar arasında, çocuğun sık sık ağlaması, kendi kendisiyle konuşması, elinde veya kulaklarında herhangi bir şey tutması, oyun oynamaya mani olması, uykusuzluk, konsantre olma güçlüğü, saldırgan davranışlar, öfkeli duygulanım, dikkat eksikliği ve hiperaktivite gibi durumlar olabilir.
Bu durumda, öncelikle çocuğun durumu anlaşılmalıdır. Çocuğun çevresindeki insanların, onun belsoğukluğuna neden olabilecek olası etkenleri anlaması ve bunların çocuğu üzmemesine yardımcı olması önemlidir. Eğitimciler, çocukların belsoğukluğu ile baş edebilmeleri için, çocuğa güven verecek ve onu destekleyecek ortamlar oluşturmalıdır. Örneğin, öğretmenler, çocukların kendini ifade etmesine izin vermeli, çocukların isteklerini anlamaya ve kabul etmeye çalışmalıdır. Aynı zamanda, öğretmenlerin çocuğa gösterdiği ilgi ve anlayış, çocuğun duygusal anlamda gelişmesine katkıda bulunabilir. Çocuğun günlük aktivitelerinde, sınıf ortamında veya başka yerlerde, öğretmenler, çocuğun özgüvenini kazanmasına yardımcı olabilir. Öğretmenler, çocuğun kendisine güvenmesini, kendini ifade etmesini ve başkalarını anlamasını destekleyebilir. Bunun yanı sıra, öğretmenlerin çocuğa karşı özverili yaklaşımı, çocuğun belsoğukluğu ile baş edebilmesine yardımcı olabilir.