Bent, genellikle fizikte kullanılan bir terimdir. Bu terim, bir yüzeye küçük bir bükülme veya eğrilme anlamına gelir. Bazen bu kavram, bir yüzeyin eğimi olarak da tanımlanabilir. Genellikle, açıkça görülen bir eğim saptanmadan önce, bu eğim için bir kavram olarak kullanılır. Bu kavram, malzemelerin kalınlığının, gücünün veya bir kimyasal süreçteki davranışın ölçülmesinde de kullanılabilir.
Bazı durumlarda, bent, bir yüzeyin hafif eğimli bir şekilde bükülmesiyle tanımlanabilir. Bu durumda, yüzeyin kenarı biraz bükülmüş gibi görülebilir. Bent, genellikle bir yüzeyin üzerinde hafifçe eğimli bir kıvrıma sahip olmasıyla tanımlanır. Bir başka deyişle, bent, yüzeyin eğiminin çok belirgin olmasına gerek kalmadan, yüzeyin küçük bir miktar kıvrılması olarak ifade edilebilir.
Bent, aynı zamanda, bir cismin üzerinde hafifçe eğimli bir kıvrıma sahip olmasıyla da tanımlanır. Genellikle, bir cismin üzerindeki bu kıvrımın, üzerindeki ağırlıkla çekilmesiyle oluştuğu varsayılır. Bazı durumlarda, bir cismin üzerinde hafifçe eğimli bir kıvrım oluşması için, ekstra bir ağırlık uygulanması gerekli olabilir.
Bazı durumlarda, bent, bir malzemenin kalınlığının, gücünün veya reaksiyonlarının ölçülmesinde de kullanılır. Malzemenin kalınlığının ölçülmesinde, örneğin, bir bant kullanılarak, malzemenin kalınlığının ne olduğu ölçülür. Aynı zamanda, bir malzemenin gücünün veya bir kimyasal süreçteki davranışının ölçülmesinde de bent kavramı kullanılır.
Son olarak, bent, genellikle bir yüzeyin eğimini tanımlamak için kullanılır. Yüzeyin eğiminin ne olduğu, yüzeyin üzerinde hafifçe eğimli bir kıvrım olup olmadığına bağlı olarak değişebilir. Aynı zamanda, bir cismin üzerinde hafifçe eğimli bir kıvrım oluşmasıyla da tanımlanan bent, malzemelerin kalınlığının, gücünün veya bir kimyasal süreçteki davranışının ölçülmesinde de kullanılabilir.
