"Beylerbeyi ve Sancak" terimleri, Osmanlı İmparatorluğu'nda kullanılan merkezi yönetim yapısını tanımlar. Beylerbeyi, imparatorluğun en yüksek idari ve askeri rütbelerinden biriydi. Sancak, imparatorluğa bağlı bölgenin en üst idari birimlerinden biridir.
Beylerbeyi, Osmanlı İmparatorluğu'ndaki en üst idari ve askeri görevliydi. İmparatorluğun 16. yüzyılda kurulmasından itibaren, Beylerbeyi, İmparatorluk'un her yerinde hüküm sürmesi için atanmış bir görevlidir. Bu görevin sahibi, İmparatorluk'un farklı bölgelerine hükmetmek, uygulamaları denetlemek ve yüksek idari ve askeri kararlar almakla sorumluydu. Beylerbeyi, bölgedeki İmparatorluk'un kuvvetlerini denetlemek, düzenlemek ve silahlı çatışmalarda kullanmakla yetkiliydi. Ayrıca, Beylerbeyi, farklı bölgelere asker sevk etmek ve yönetim hakkında raporlar hazırlamakla görevliydi.
Sancak, Osmanlı İmparatorluğu'nda, genellikle bölgelerin en üst idari birimlerinden biriydi. Sancak, Beylerbeyinin bölgedeki hüküm sürmesi için atanmış bir görevlisiydi. Sancak, İmparatorluğun her bölgesinde, İmparatorluk'un kanun ve kurallarının uygulanması ve gelişiminin denetlenmesi için görevlendirilmişti. Sancak, bölgedeki İmparatorluğun kuvvetlerini denetlemek, düzenlemek, asker sevk etmek ve bölgenin ekonomik, sosyal ve kültürel durumunu kontrol altına almakla görevliydi. Ayrıca, Sancak, bölgeye gerektiğinde asker göndermek ve bölge hakkında raporlar hazırlamakla sorumluydu.
Osmanlı İmparatorluğu'nun kuruluşundan itibaren, Beylerbeyi ve Sancak, yönetim yapısının önemli parçalarını oluşturmuştur. Beylerbeyi ve Sancak, İmparatorluğun her bölgesinde hüküm sürmesini ve düzeni sağlamak için atanmış bir görevlilerdi. Bu görevliler, İmparatorluk'un kanun ve kurallarının uygulanmasını denetlemek, bölgedeki İmparatorluğun kuvvetlerini denetlemek, asker sevk etmek ve bölgenin ekonomik, sosyal ve kültürel durumunu kontrol etmekle sorumluydu.