Bilmukabele, kelimelerin aynı anlama sahip olması veya çok benzer anlamlar taşımasıdır. Bu kavram, Türkçe dilinde homonim olarak da bilinmektedir. Homenim, aynı görünüşe sahip kelimelerin farklı anlamlara sahip olmasını tanımlamak için kullanılır. Örneğin, kalem ve kalem, aynı görünüşe sahibiz ancak aynı anlama sahip değiliz. Birinci kelime, yazmaya yarayan araç olarak anlaşılırken; ikincisi ise, kuşların eti olarak anlaşılır.
Bilmukabele, bir kelimeyi başka kelimelerle ilişkilendirmek için çok faydalı bir araçtır. Örneğin, “özgürlük” kelimesi, “serbestlik”, “bağımsızlık”, “yaratıcılık” ve “özgür muhakeme” gibi kelimelerle ilişkilendirilebilir. Aynı şekilde, “hoşgörü” kelimesi, “anlayış”, “sevgi” ve “hoş karşılama” gibi kelimelerle ilişkilendirilebilir.
Bilmukabele, metinlerde estetik düzeni oluşturmak, anlatımı daha akıcı ve etkileyici hale getirmek için önemli bir yöntemdir. Dil bilgisi kurallarının yanı sıra, bilmukabele bilgisi de dilin kullanımını etkileyen önemli bir faktördür. Yazılı ifadeleri kalıplaşmış anlatımlardan kurtarmak, anlatımı daha canlı hale getirmek için bilmukabele kullanılabilir.
Bilmukabele, Türkçe dilinde özellikle şiirlerde ve halk edebiyatında sıkça kullanılmaktadır. Bu tür metinler, anlatımının çeşitliliği ve zenginliği için bilmukabele çok önemlidir. Şiir ve halk edebiyatında, homonimler, metaforlar ve benzetmeler gibi kullanımlar, anlatımının çok daha fazla etkileyici olmasını sağlar. Bu nedenle, bilmukabele dilin anlayış ve kullanımını kolaylaştıran çok önemli bir yöntemdir.