Borazan, Türkiye’nin geleneksel ve kültürel müzik aletlerinden biridir. Borazan, esas olarak dört köşe yuvarlatılmış bir kutu şeklinde yapılmıştır. Genellikle keçeden yapılmış olan borazanın üzeri, deri ya da metal zarflarla kaplanmıştır. Borazanın çalımı için kullanılan kamış, genellikle ince ve siyah deriye benzer bir yüzey olan kiraz kamışından yapılmıştır. Borazanın sesli kısmı ise, dört köşeli bir metal ağızdan çıkar. Borazanın sesi, kamışın üzerinde hafifçe gidip gelme hareketi ile üretilir. Çoğu zaman, çalıcının ellerini kullanarak denge ve ritmi sağlaması gerekir.
Borazan, Türk kültüründeki birçok geleneksel müzik türüne eşlik etmek için kullanılır. Bu müzik türlerinin arasında, türkü, semai, köçek, peşrev ve saz semaisi yer alır. Borazan, çoğunlukla üç gövdeli gitar ile birlikte kullanılır. Borazanın her bir gövdesi ön, orta ve arka gövde olarak adlandırılır. Borazanın ön gövdesinde, çoğunlukla başka bir saz üzerinde çalan müzisyene eşlik etmek için kullanılan çalım tekniği kullanılır. Orta gövdede ise, çoğunlukla çalıcının kendi oyununu sergilemesi için kullanılan taktik kullanılır. Arka gövdede ise, çoğunlukla unutulan melodileri hatırlatmak için kullanılan arka plan müziği kullanılır.
Borazanın çalımının en önemli özelliği, müziğin güçlü ve etkileyici olmasıdır. Borazanın çalımının teknikleri, çok karmaşıktır ve çalıcının çok çalışması gerekir. Çalıcının çalımındaki başarının anahtarı, uyumlu ve doğru melodi çalımının sağlanmasıdır. Borazanın çalımı, çoğunlukla Türk müziğinin geleneksel tarzında yapılır. Borazanın çalımının başarısı, çalıcının kendisine özgü ritim ve melodi çalımının sağlanmasına bağlıdır.