Çağrışımlı öğrenme, öğrenme sürecinde çevresel faktörlerin rolünün önemli olduğu bir öğrenme teorisi olarak tanımlanabilir. Bu teori, bireylerin çevresel bilgileri kullanarak deneyimler üzerinden öğrenme sürecinden geçtiğini vurgulamaktadır. Çağrışımlı öğrenme, özellikle hafıza gelişiminin önemli bir parçasıdır.
Bireyler, çağrışımlı öğrenme aracılığıyla, mevcut bilgiler, deneyimler ve anılar arasındaki ilişkileri anlayarak, yeni bilgileri edinmek için hafızalarını kullanırlar. Çağrışımlı öğrenme, görsel, sözel, işitsel ve duyusal algılar aracılığıyla hafızaya kaydedilen bilgilerin kombinasyonuyla sağlanır.
Çağrışımlı öğrenmeyle hafızaya kaydedilen bilgiler, anılar üzerinden çağrışımlar yaparak yeni bilgiler edinir. Örneğin, bir öğrenci belirli bir şeyin ne anlama geldiğini öğrenmek istiyorsa, o şeyi zaten tanıyorsa, o şeyle ilişkili anılarını kullanarak anlamını çözebilir. Yeni öğrenenler, çağrışımlı öğrenme aracılığıyla daha hızlı öğrenirler.
Çağrışımlı öğrenme, öğrenme sürecinin kısa sürede tamamlanmasını sağlamak için kullanılıyor. Öğrenciler, öğrendikleri bilgiler arasındaki ilişkileri belirleyerek, daha önce öğrendikleri şeyleri kullanarak yeni şeyler öğrenirler. Bu, öğrenme sürecini hızlandırmak ve daha kapsamlı öğrenme sağlamak için önemli bir yöntemdir.
Çağrışımlı öğrenme, bireylerin çevresel bilgileri kullanarak kavramları anlamalarını sağlayan bir öğrenme tekniğidir. Bu teknik, öğrenme sürecinin hızlandırılması ve daha kapsamlı öğrenme sağlanması için kullanılmaktadır. Böylece, çağrışımlı öğrenme, öğrenme sürecini önemli ölçüde kolaylaştırarak, öğrencilerin daha kısa sürede daha fazla bilgi edinmelerini sağlar.