Bozkır, Türkçe ve Farsça'da kuru arazi, kuru çöl ya da çöl olarak tanımlanan, genellikle kurak ve çok az bitki örtüsü olan bir ekolojik alandır. Bozkırlar çoğunlukla; Afrika, Orta Asya, Orta Avrupa ve Kuzey Amerika'nın değişik bölgelerinde yaygın olarak bulunur.
Bozkırlar, çoğunlukla çöl, kıta çölleri, stepler ve kızıl otlaklar olarak isimlendirilir. Bitki örtüsünün çok az olduğu bu alanlar, çoğu zaman kumlu, çakıllı, çamurlu veya kayaçlı alanlardan oluşur. Bu alanlar çoğu zaman güneş ışığının çok fazla olduğu ve yağışın çok az olduğu alanlardır.
Bozkırların bitki örtüsü, çoğunlukla bozkır otu, kozalak, küçük çalılar, bozkır çimeni ve kuru otlar gibi vejetasyonlar oluşturur. Bazı bozkırlar, bitki örtüsünün çok az olduğu ve yeryüzünün çoğunlukla kumlu, çakıllı veya kayaçlı alanlar oluşturduğu alanlardır.
Bozkırlar yaşamın farklı türleri için ev sahipliği yapar. Bu türler arasında; devekuşu, çakallar, karabaşlar, çöl kedisi, tilkiler, atmacalar, çöl tavşanları ve köstebekler vardır. Bozkırlar, sürüngenler ve çölde yaşayan diğer hayvanlar için önemli bir yaşam alanıdır.
Bozkır arazileri, insanlar tarafından da kullanılmaktadır. Bozkırlar, hayvancılık, tarım, ormancılık ve yeraltı kaynaklarının aranması için kullanılır. Bu alanlar, insanların hayvancılık amaçlı otlatma, otlakların oluşturulması ve tarım alanlarının genişletilmesi için kullanılır.
Bozkırlarda yaşayan bitki ve hayvanlar, bölgenin topoğrafik, ekolojik ve eko-sistem özelliklerinden etkilenmektedir. Bu alanlar yüzyıllardır insan faaliyetlerine maruz kalmış ve bu faaliyetlerin sonucunda yok olma tehlikesiyle karşı karşıya kalmışlardır.
