Çömçe, Türk kültüründe özellikle kadınlar tarafından genellikle kır köylerinde kullanılan bir örgü tekniğidir. Çömçe, özellikle yünlü ağırlıklı kumaşlar için örülür ve özellikle örgü tekniğiyle örülen giysilerin yanı sıra, çömçe örgüsüyle yapılan minderler, gazlar, havlular, yastık kılıfları, halılar, kilimler, danteller ve çeşitli ev aksesuarları da mevcuttur.
Çömçeyi örmek için öncelikle örgü çubuğu kullanılır. Daha sonra örgü çubuğundaki ipler birbirine dolanır ve örgü ile başlanır. Çömçe örgüsünün en önemli özelliği, üzerinde çok sayıda ip ile örülmesidir. Çömçe örmek için öncelikle bir çok ip gerekir. Ipler, kullanılan kumaşın yüzdesine göre değişiklik gösterir, ancak genel olarak üç veya dört ip kullanılır. Bu ipler numaralandırılır ve üç veya dört ip ördükten sonra, iplerin yerleri değiştirilerek örgü yapılır. Çömçe örgüsünün büyük avantajı, örülen her noktanın, örülen diğer noktalarla bağlantılı olmasıdır. Bu, çömçe örmek için gereken zamanın çok daha az olduğu anlamına gelir.
Çömçe örgüsünün en önemli özelliği, örülen ürünlerin çok hafif ve kullanışlı olmasıdır. Bu nedenle, çömçe örgüsüyle örülmüş ürünler, günlük hayatta ve özellikle de doğal ortamda kullanılan ev aksesuarları arasındadır. Çömçe örgüsünde örülen ürünler, yakın zamana kadar kadınlar ve erkekler tarafından sıkça kullanılmıştır.
Çömçe örgüsünün yanı sıra, çömçe tekniğiyle örülen çeşitli eşyalar da mevcuttur. Örneğin, çömçe tekniğiyle örülen bazı giysiler, çömçe örgüsüyle örülen ev aksesuarları, konfeksiyon ürünleri ve çömçe tekniğiyle örülen çeşitli sanat eserleri de mevcuttur.
Çömçe örgüsünün tarihçesi, Türk kültüründe çok eskiye dayanmaktadır. Türkler, bu tekniği köylerinde kullanmış ve
