Duygusal yalnızlık, kişinin kendini fiziksel olarak yalnız hissetmesi anlamına gelen bir duygudur. Duygusal yalnızlık, kişinin, başkalarıyla arkadaş olmak istediği fakat kimseye yakın hissetmediği, kendi iç dünyasında kaldığı ve başkaları tarafından anlaşılmadığı ya da anlaşılmak istendiği sıkıntılı durum olarak tanımlanabilir. Duygusal yalnızlığın en büyük sebebi, arkadaşlarımızın ya da ailemizin bizimle ilgili olarak yeterince ilgi göstermemesi, bizimle ilgili olarak konuşmamaları ya da bizi anlamamalarıdır.
Duygusal yalnızlık, kişinin ilişkilerindeki başarısızlıktan, kendini yetersiz hissetmesinden, çevresindeki insanlar tarafından anlaşılmadığını ya da kabul edilmediğini hissetmesinden ve arkadaşlarının onu anlamadığını düşünmesinden kaynaklanır. Ayrıca, duygusal yalnızlık, kişinin sosyal etkileşimlerinde yaşadığı zorlukların, kötü davranışların, alay edilen veya ötekileştirilen kişilerin çıkış noktası olabilir.
Duygusal yalnızlık, hafif veya ağır depresyon, anksiyete, yalnızlık ve çaresizlik hislerine, sosyal izolasyona veya dışlanmaya neden olabilir. Duygusal yalnızlık, kişinin üzüntüsünü arttırabilir ve içsel motivasyonunu azaltabilir. Kişinin kendine olan güvenini zayıflatabilir ve bunun sonucunda kişi kendini çevresindeki insanlardan uzak tutmaya ya da kendisini ötekileştirmeye yönelebilir.
Kişinin duygusal yalnızlığını ortadan kaldırmak için, öncelikle kendisini özgüvenli hissetmesi gerekir. Sonra, kendisine güvenen kişinin arkadaş edinmesi, sosyal etkileşimlerde bulunması ve arkadaşlarının sözlerine, tutumlarına ve davranışlarına pozitif bir yaklaşım sergilemesi önemlidir. Ayrıca, kişinin arkadaşlarıyla sağlıklı iletişim kurması, onlarla zaman geçirmesi ve onlara güvenmesi gerekir. Kişinin, kendisini arkadaşları arasında güvenli hissetmesi ve kendisine olan saygısını arttırması, duygusal yalnızlığını azaltacaktır.
