Edimsel koşullanma ile öğrenme, bir davranışın veya tepkinin belirli bir ortamda veya koşulda öğrenilmesi olarak tanımlanabilir. Örneğin, bir çocuk bir ödülle ödüllendirildiğinde, o ödülü tekrar almak için aynı davranışı tekrarlayacaktır. Böylelikle, çocuk edimsel koşullanma yoluyla öğrenme kazanımına sahip olur.
Edimsel koşullanma, ilk olarak Ivan Pavlov tarafından keşfedildi. Pavlov, çiftçiliğin yanı sıra dogmatik psikolojiye de ilgi duymuştu ve onun çalışmaları köpeklerde yürütülen deneyleri aracılığıyla edimsel koşullanmayı keşfetti. Pavlov çalışmalarında, köpeklerin ses veya görüntüleri gösterildiğinde ne olduğunu gözlemledi. Sonuç olarak, köpeklerin tepkileri ödül olarak yiyecek almaya bağlandı. Pavlov'un bu keşfi, edimsel koşullanma kavramının temelini oluşturur.
Edimsel koşullanma, insan davranışlarının ve öğrenme mekanizmalarının anlaşılmasına yardımcı olan bir kavramdır. Özellikle, bu kavram insanların ve hayvanların çevrelerindeki dış koşullara nasıl cevap verdiklerini anlamak için kullanılmaktadır. Edimsel koşullanma, insanların çevrelerindeki dış koşullara karşı oluşturdukları tepkileri ve bunları nasıl öğrendiklerini anlamak için kullanılabilecek bir çalışma alanıdır.
Edimsel koşullanma, bir davranışın, bir ödül veya ceza olarak verilen bir tepkiye bağlanarak öğrenilmesini sağlayan öğrenme biçimidir. Bu şekilde, bir davranışın öğrenilmesi iki temel şeye dayanır: Öncelikle, davranışın dış koşullara karşı öğrenilmesi için bir tepkiye bağlanması, ikincisi ise ödül veya ceza olarak verilen tepkinin, davranışın öğrenilmesinde etkili olmasıdır. Örneğin, bir çocuğa yaptığı iyi bir davranışın ödüllendirilmesi, davranışın tekrar etmesi için bir tepki oluşturacaktır.
Edimsel koşullanma, insanların ve hayvanların çevrelerindeki davranışlarının anlaşılmasında ve öğrenilmesinde önemli bir kavramdır. Bu kavram insanların ve hayvanların çevrelerindeki dış koşullara nasıl cevap verdiklerini ve bunları nasıl öğrendiklerini anlamak için kullanılmaktadır.
