Eski Mısır'da geçim kaynakları ne olursa olsun, çoğu insanın hayatının temelini oluşturmuştur. Sürekli bir kaynak bulunması temel bir gereklilikti. Bununla birlikte, eski Mısırlılar, nehirleri ve nehir havzasının sunduğu fırsatları değerlendirmiş ve bu kaynaklarını kullanmışlardı. Çoğu tarım işçisi olan eski Mısırlılar, Nil Nehri'nin ürünlerinin çoğunluğu için hayati bir kaynak oluşturdu. Nil Nehri'nin sularının her yıl taşması, verimi arttırdı ve eski Mısırlılar tarafından kullanılmak üzere büyük miktarlarda buğday, mercimek, pirinç ve arpa üretilmesini sağladı.
Ayrıca, eski Mısırlılar, avcılık ve balıkçılık yoluyla da geçim kaynaklarını arttırmışlardı. Nil Nehri'nin havzasında, karides, su kestanesi ve balıklar büyük ölçüde avlanmıştı. Sürekli olarak taze balık tüketimi, eski Mısırlıların hayatlarında önemli bir yer tutmuştur.
Ticaret, eski Mısırlıların geçim kaynağını arttırmada önemli bir rol oynamıştır. Eski Mısırlılar, Nil Nehri havzasında yaşayan diğer halklarla ticaret yapmışlardır. Eski Mısırlılar, tahıllar, meyveler, kürk, süt ürünleri ve diğer yiyecekleri değiş tokuş etmişlerdir.
Eski Mısırlılar tarafından kullanılan başka bir geçim kaynağı, hayvan sürüleriydi. Eski Mısırlılar, inek, koyun, keçi, ırk ve tavuk yetiştiriyorlardı. Bu hayvanların eti ve sütü, eski Mısırlıların yaşamlarında önemli bir yer tutmuştur.
Son olarak, insanların çoğu, zanaatkârlık ve ticaret yoluyla para kazanmıştır. Eski Mısırlılar, gümüş, bakır, demir, çivi, elbise ve giysi gibi ürünleri üretmişlerdir. Diğer halklarla ticaret yapmışlar ve ürünlerini satmışlardır. Ayrıca, eski Mısırlılar, çömlekçilik, ahşap işçiliği, bahçecilik ve madencilik gibi zanaatları da üretmek için kullanmışlardı.
Sonuç olarak, eski Mısırlılar, Nil Nehri, ticaret, hayvan sürüleri ve zanaatkârlık gibi çeşitli kaynaklarını etkili bir şekilde değerlendirerek hayatlarını sürdürmüşlerdir. Bu kaynaklar, günümüzde