Kelebek kelimesinin, Türkçe dilinin kökü olarak kabul edilen anlamı, Proto-Türkçe kökleri arasında aranmaktadır. Proto-Türkçe, Türkçe dillerinin atalarından olan Türkçe dillerinin ortak köklerini içeren bir dil ailesi olarak kabul edilmektedir. Bu çerçevede, Kelebek kelimesinin Proto-Türkçe kökenli olduğu düşünülmektedir. Kelime, *kalabak kökünden türetilmiştir. Kök, öncelikle Proto-Türkçe dildeki görünümü ile *kalapak olarak ifade edilmektedir. Bu kök, 'sarılmak' ve 'kıvrılmak' anlamına gelmektedir. Proto-Türkçe'deki *kalapak kökü, iki farklı anlamda kullanılmıştır. Birincisi, kıvrım, kıvrımlı, kıvrılmış anlamlarına gelmektedir. İkincisi ise, 'kelebek' anlamına gelmektedir. Söz konusu anlamların oluşturulmasındaki önemli bir faktör, Proto-Türkçe dili içerisindeki seslerin karışmasıdır. Örneğin, *kalapak kökünün, farklı Türkçe dillerindeki farklı ses değişimleri sonucu *kelebek şeklindeki anlamına dönüştüğü düşünülmektedir.
Proto-Türkçe dili, çok eski bir dil ailesi olarak kabul edilmektedir. Ayrıca, bu dilde kullanılan kökler, bugünkü Türkçe dillerinde hala kullanılmaktadır. Örneğin, Kelebek kelimesinin kökü *kalapak, bu gün Türkçe dilinde 'kıvrılmak', 'kıvrımlı' gibi anlamlarda kullanılmaktadır. Bu kök, Türkçe dillerinin ortak köklerine aittir.
Kelebek kelimesinin kökeni hakkında konuşurken, kelebeklerin fiziksel özelliklerinden de bahsetmek gereklidir. Kelebekler, küçük ve zarif bir vücut yapısına sahiptir. Kelebeklerin kıvrımlı kanatları, özellikle yüksek sıcaklık ve hava akışı değişikliklerine karşı dayanıklıdır. Böylece, kelebekler rüzgar ve hava koşullarından etkilenmeden kolayca hareket edebilirler. Kelebeklerin kıvrımlı kanatları, Proto-Türkçe kökünden türetilen kelime ile ilişkilendirilebilir.
Kısacası, Kelebek kelimesinin kökeni Proto-Türkçe kökü olan *kalapak olarak kabul edilmektedir. Bu kök, kelebeklerin kıvrımlı kanatları ile ilişkilendirilebilir. Ayrıca, bu kök bugünkü Türkçe d
