Konu kelimesinin Türkçedeki kökü, Türkçe dilinin Proto-Türkçe kökenli kelimelerinden türetilmiştir. "Konuğun" Proto-Türkçe kökeni, "konu" sözcüğünden türemiştir. Proto-Türkçe sözcükler, Türkçeye, Moğolcaya, Mançuca, Uygurca ve Eski Türk dillerine kelimeler sağlayan orta Asya dil ailesinden gelen ve dolayısıyla Türkçeye ata sözcükler olarak da bilinen sözcüklerdir.
Konu kelimesinin Proto-Türkçe kökenli atasözcüğü, "kun" sözcüğüdür. Bu sözcük, "misafir, ziyaretçi" anlamına gelmektedir. Sözcük, ilk olarak Türkçede kullanılmaya başlanmış, daha sonra da diğer Türk dillerine geçmiştir. "Konuğun" Proto-Türkçe kökeni, "kun" sözcüğünün etimolojisi ve dilbilimsel olarak incelenmesi ile ortaya konmuştur.
Konu kelimesi, Türkçe sözcüklerinden türetilen bir sözcüktür. Ülkemizde kullanılan diğer Türk dilleri de, bu sözcük tarafından etkilenmiştir. Özellikle, Uygurca ve Moğolca sözcüklerde de, "konuğun" Proto-Türkçe kökeni olan "kun" sözcüğünün kullanımına rastlanmaktadır. Buna ek olarak, "konuğun" sözcüğünün Uygurca, Moğolca, Mançuca ve Eski Türk dillerinde karşılıkları da bulunmaktadır.
Konu kelimesi, Türkçenin atasözcükleri arasında yer almaktadır. Bu sözcük, ziyaretçi, misafir ve yabancı anlamlarına gelmektedir. Bu sözcük, ülkemizin farklı bölgelerinde kullanılan diğer Türk dillerinin etkisinden de etkilenmiştir. Buna ek olarak, "konuğun" Proto-Türkçe kökeni olan "kun" sözcüğü, diğer Türk dillerinde de benzer anlamlara sahiptir.
Konu kelimesi, Türkçe sözcüklerinden türetilmiştir. Bu sözcük, ülkemizde kullanılan diğer Türk dillerinden etkilenmiştir. "Konuğun" Proto-Türkçe kökeni olan "kun" sözcüğü, Türkçeye, Moğolcaya, Uygurcaya, Mançucaya ve Eski Türk dillerine kelimeler sağlamıştır. Böylece, bu sözcük, Türkçenin atasözcükleri arasında yer almaktadır.