Küçük ünlü uyumu, bir dilin gramer kurallarına uygun olarak ve çoğunlukla sözcüklerin sonunda olmak üzere ses uyumunu sağlamanın bir yöntemidir. Bu uyum, ana dilin fonolojisinde bir çeşit kural olarak kabul edilir. Türkçe dilinde, özellikle ünlü uyumu, genel olarak sesin sonunda ve sözcükler arasındaki ikilemelerde gözlenir.
Küçük ünlü uyumu, ses uyumu kurallarına göre sözcüklerin sonunda bulunan ve sözcükler arasındaki ikilemelerde gözlenen ünlülerin değişmesi şeklinde ifade edilebilir. Türkçe dilinde, küçük ünlü uyumu, bir ünlünün değişmesi şeklinde gözlenir. Bununla birlikte, sözcüklerin sonunda yer alan büyük ünlülerde, genellikle değişmez. Örneğin; 'kitap' sözcüğünde, sonunda bulunan 'p' ünlüsü değişmez. Ancak, 'kitaplar' sözcüğünde, sonunda bulunan büyük ünlü 'p' değişerek, küçük ünlü 'l' olarak gözlenir. Aynı şekilde, sözcükler arasındaki ikilemelerde de küçük ünlü uyumu gözlenir. Örneğin; 'kitap masası' cümlesinde, ikinci sözcükte bulunan 's' ünlüsü, birinci sözcükte bulunan 'p' ünlüsüne uyum için, 's' ünlüsünün değişmesiyle 'ş' ünlüsü olarak gözlenir.
Küçük ünlü uyumu, Türkçe dilinde olduğu gibi, diğer dillerde de gözlenir. Ancak, bu uyumun kuralları her dil için farklıdır. Örneğin; İngilizce dilinde, küçük ünlü uyumu, sözcüklerin sonunda ve sözcükler arasındaki ikilemelerde gözlenmez. Bu nedenle, İngilizce dilinde, sözcüklerin sonunda veya aralarında bulunan ünlüler, değişmez.
