Osmanlı yamakları, 16. yüzyıldan itibaren Osmanlı İmparatorluğu sınırları içinde yaşayan ve belirli kurallara uygun olarak çalışan köylülerin ücretli işlerini yürütmelerini sağlamak için kullanılan bir sistemdir. Osmanlı yamakları, imparatorluk sınırları içinde yaşayanların yerleşim alanlarının dışına çıkmalarını önlemek için kurulmuştur. Bu sistem, özellikle değişebilir tarım ürünleri üreten tarım işçileri için önemli rol oynadı.
Osmanlı yamakları, ücretli tarım işçilerinin haklarını koruma amacıyla kurulmuştur. Bu sistemde, tarım işçileri, yamaklık sözleşmesi aracılığıyla, önceden belirlenen ücret üzerinden bir süre için çalıştırmak için bir işverence çalışıyordu. Genellikle, tarım işçileri, Osmanlı İmparatorluğu'nun çeşitli sınırlarındaki topraklar için çalışıyordu. Yamak, çalışan tarım işçileri arasındaki her türlü hak ilişkisine dahil olmak üzere, tarım işçilerinin sözleşmelerini yürütmek için sorumlu olan bir kişidir.
Osmanlı yamak sistemi, zamanla gelişti ve çoğu zaman, tarım işçilerinin çalışma koşullarını iyileştirmek için kullanıldı. Zamanla, tarım işçilerinin, vergilerden muafiyet, ücretleri ve çalışma koşullarının iyileştirilmesi gibi ek haklar elde etmelerini sağlayan kurallar yerleşti. Osmanlı yamak sistemi, tarım işçilerinin, özellikle değişebilir tarım ürünleri üretiminde, kalifiye işçiler olarak çalışmalarını sağladı.
Osmanlı yamak sistemi, bugün bazı tarım işçilerinin haklarının korunmasında önemli rol oynayan güçlü bir sistemdir. Bugün, tarım işçilerinin haklarının korunması, özellikle değişebilir tarım ürünleri üretiminde, Osmanlı yamak sisteminin geliştirilmesi ile sağlanmaktadır. Bu sistem, tarım işçilerinin haklarının korunmasına önemli katkıda bulunmaktadır.