Osmanlı İmparatorluğu, bölge tarihinin en uzun süren ve en etkili siyasi ve kültürel güçlerinden biriydi. İmparatorluk, 13. yüzyılda Anadolu'da kurulmuştu ve 2. Dünya Savaşı sonrasına kadar sürdü. İmparatorluk, batı Anadolu'da Bizans İmparatorluğu'nun etkisi altında kurulmuştur ve bu etkiler, imparatorluğun kültürünü derinden etkilemiştir. İmparatorluk, 15. yüzyılda Balkanlar'da genişleyerek, Avrupa, Orta Doğu, Kuzey Afrika ve Suriye'deki bölgelere ulaştı. İmparatorluk, 16. yüzyılda bölge üzerinde hakimiyet kurmaya başladı ve 19. yüzyılda Osmanlı İmparatorluğu, İslam dünyasının güçlü bir devleti haline geldi.
Osmanlı İmparatorluğu, Ankara Antlaşması'nın imzalanmasıyla 1923 yılında sona erdi. İmparatorluğun son imparatoru, II. Mehmet (M. Reşad) idi. M. Reşad, 18. Nisan 1909'da imparatorluk tahtına oturmuştu. II. Mehmet, Osmanlı İmparatorluğu'nun son sözcüsü olarak, özgürlük ve sosyal adaletin korunması için çalıştı. İmparatorluğun son dönemlerinde, M. Reşad, siyasi ve ekonomik krizleri yönetmek için bazı reformlar yürürlüğe koydu. İmparatorluğun sonuna yakın, M. Reşad, imparatorluğun iç sorunlarını çözmek için Sosyalist Müdahale Planı'nı uygulamaya koydu.
M. Reşad, İstanbul'daki Osmanlı Sarayı'ndan kaçtıktan sonra, özgürlüklerinin kısıtlanmasından ve İstanbul'un işgalinden sonra, 24 Ağustos 1922'de İzmir'de özgürlük ilan etti. İmparatorluğun sonunun gelmesine yol açan Ankara Antlaşması'nın imzalanmasından sonra, M. Reşad, İstanbul'dan kaçarak, İzmir'e sığındı. İzmir'de kaldıktan sonra, M. Reşad, Fransa'ya göç etti ve 24 Mart 1924'te Fransa'da vefat etti. Son Osmanlı İmparatoru II. Mehmet'in arkasından gelen son Osmanlı Padişahı, son imparatorluğun ortadan kalkmasına neden olan son kişi oldu.