Patolojik benmerkezcilik, insanların çevresel koşullara bağlı olarak öznel olarak gelişen bir kişilik bozukluğudur. Bireylerin davranışları, düşünceleri ve duygularındaki bozukluklar, kişinin kendi kendini ve çevresini çoğu zaman olumsuz olarak etkileyebilir. Patolojik benmerkezcilik, kişilerin kendilerini diğer insanlardan daha önemli ve üstün görmesi, kendini özelleştirmesi ve başkalarının duygularını önemsememesi gibi özellikleri içerir. Bireyin bu tür davranışları, arkadaşları ve akrabaları tarafından kendi haklarını veya diğer insanların haklarını çiğnemek olarak algılanabilir.
Patolojik benmerkezcilik, bireyin kendisi hakkında olumsuz düşünceleri, insanlarla ilişkilerinde çatışma ve kendini veya diğerlerini sürekli suçlayan düşünceleri içerir. Bu düşünceler, kişinin sosyal çevresinde kabul görmekte zorlanmasına ve huzursuzluk, endişe, depresyon veya diğer duygusal sorunlar yaşamasına neden olabilir. Patolojik benmerkezcilik, insanların çevrelerine veya diğer insanlara destek olmak veya onların ihtiyaçlarını gözetmek için çaba göstermeyi reddetmesi durumunda ortaya çıkar.
Patolojik benmerkezcilik, çoğu durumda küçük yaşlarda gelişen bir davranış olmakla birlikte, yetişkinlik döneminde de ortaya çıkabilir. Patolojik benmerkezcilik, hastalıkların veya travmaların sonucu oluşan psikolojik bir bozukluktur. Bu tür hastalıkların tedavisi, uzmanlar tarafından yürütülen psikoterapi, ilaç tedavisi veya her ikisinin bir arada kullanımı şeklinde önerilebilir. Uzmanlar tarafından yürütülen tedaviler, kişinin kendi benliği ve diğer insanlara karşı olan duygularını düzeltmeye yardımcı olabilir.