Rathus Atılganlık Envanteri, insanların atılganlık düzeylerini ölçmek için kullanılan psikolojik bir ölçektir. Atılganlık, kişinin kendisine olan güveni, çevresindeki insanlarla olan ilişkileri, çalışma temposu ve verimliliği gibi alanlarda kendini nasıl ifade ettiğini ölçer. Rathus Atılganlık Envanteri, 1978 yılında Stephen Rathus tarafından geliştirilmiştir. Envanter, orijinal olarak atılganlık davranışlarını ölçmek için tasarlanmıştır. Ancak, daha sonra başka pek çok alanda da kullanılmaya başlanmıştır.
Rathus Atılganlık Envanteri, 20 farklı soru içeren bir anket formu olarak sunulmaktadır. Bu sorular, kişinin kendisi, arkadaşları ve çevresi hakkında bilgi veren öznel olarak formüle edilmiştir. Her soru, uygulayıcının kendisi olan kişinin atılganlık davranışlarını ölçebilmesi için özel olarak kodlanmıştır. Kişiler, her soruya kendilerine en yakın olan cevabı seçmek zorundadır. Sonuç olarak, kişinin atılganlık düzeyi, o kişinin cevaplarının puanlamasına dayanarak belirlenir.
Rathus Atılganlık Envanteri, klinik alanında ve sosyal bilimler alanında çok yaygın olarak kullanılmaktadır. Envanter, klinik müdahalelerde, okul performansının ölçülmesinde, kişilik özelliklerinin belirlenmesinde ve çocukların ergenlik dönemindeki atılganlık düzeylerinin belirlenmesinde kullanılmaktadır. Rathus Atılganlık Envanteri, ayrıca çok çeşitli kültürlerde de geçerlilik göstermektedir. Dahası, envanterin geçerlilik ve güvenilirlik katsayıları, yüksek seviyede gözlemlenmiştir. Sonuç olarak, Rathus Atılganlık Envanteri, kişinin atılganlık düzeyini ölçmek için güvenilir ve geçerli bir yöntemdir.