Selçuklu sülüsü, Türk sülüs yazısının bir türü olan, 12. yüzyıldan günümüze kadar olan Türk yazısıdır. Bu yazının geçmişi, Türklerin Müslümanlaşması ile başlar. İslamiyetin kabulünden sonra, Arap ve Fars harfleri kullanılarak, Türkçe yazılmaya başlandı. Ancak, 12. yüzyılda, Selçuklu Hanedanı zamanında, bu alanda büyük bir gelişme yaşandı. Selçuklu imparatorluğu, çok sayıda ilim adamının eğitim almasını hizmetinde bulundu. Bu sayede, yeni yazılar geliştirildi.
Selçuklu sülüsü, Türk yazısının önemli gelişimlerinden biridir. Bu yazının özelliği, Türkçe karakterlerin üzerine, Arap ve Fars harflerinin kullanılmasıdır. Selçuklu sülüsünün özelliklerinden bazıları; kaldırılmış, düz, eğik, köşeli veya dörtgen şeklindeki harfleri içermesidir. Harflerin eğik şekli, Osmanlı yazısının öncüsü olarak kabul edilmektedir. Selçuklu sülüsü, resim, kitap, levha, günlük notlar ve daha birçok alanda kullanılmıştır.
Selçuklu sülüsü, Türk yazısının modern görünümüne ilham vermiştir. Bu yazı, daha sonraki dönemlerde, Osmanlı sülüsü ve İncil sülüsü formlarına dönüşmüştür. Günümüzde, Selçuklu sülüsünün kullanımı, özellikle ülkemizde, el yazısı olarak kullanılmaktadır. Selçuklu sülüsünün özgünlüğü, kendine has karakterleri, yazımının özgünlüğü, Türk kültürünün önemli bir parçası olarak değerli bir mirastır.