Serf, feodal sistem içinde, köle olarak tanımlanan bir sınıf olarak tanımlanır. Serflik, bir insanın, büyük bir toprak sahibinin, baron veya kralın çiftliğinde çalışmak ve ödeme almak için kölelik gibi bir ilişkiye girmesi olarak tanımlanır. Serfliğin ortaya çıkışı, Ortaçağ Avrupası'nda, özellikle 10. ve 11. yüzyıllarda, feodal sistemin gelişmesi ile ilişkilidir. Serflik, çoğu zaman, her türlü ücret almayan, ücretli çalışanlardan daha düşük özgürlüğe sahip olan sosyal bir sınıf olarak tanımlanır.
Serfler, feodal sistemin temel parçası olmuştur. Serfliğin başlangıcı, Ortaçağ Avrupası'nda toprak sahiplerinin, topraklarını bölüşmek ve korumak için tarım yapan çiftçileri kiralamak için kullanılan çiftlikler geliştirmelerine dayanıyordu. Serfler, kendi topraklarında çalışmak için, toprak sahibinin izniyle, toprağa kiralanmış olan çiftçilerdi. Serfler, çiftçilerin toprak sahibinin tarafından verilen görevleri yerine getirmeleri ve toprak sahibinin tarafından alınan vergileri ödemeleri gibi yükümlülükler altında yaşadı.
Serfler, kölelerden farklı olarak, kendi topraklarını kullanma ve üretim yetkisine sahipti. Toprak sahibinin onayı olmaksızın, serfler, çiftliklerinde ve topraklarında üretim yapabilir ve üretimin karını kendileri için kullanabilirdi. Kölelerin aksine, serfler, kendi topraklarını satma, kiralama veya üretim için kullanma hakkına sahipti. Ancak, serfler, toprak sahibi tarafından belirlenen emirleri yerine getirmek zorundaydı.
Serfliğin ortadan kalkması, feodal sistemin ortadan kalkmasıyla ilişkilidir. Ortaçağda, serfler, toprak sahiplerinin çiftliklerinde çalışmak zorunda kaldı ama 18. yüzyılda, feodal sistem ortadan kalkmaya başladı. Bu, serflik sisteminin ortadan kalkmasına ve serfliğin yasal olarak kaldırılmasına yol açtı. Günümüzde, serfler, ücretli çalışanlar olarak tanımlanır ve feodal sistem artık yerine getirilmemektedir.