Thorndike kuramı nedir

Thorndike Kuramı Nedir?

Thorndike kuramı, öğrenme teorisi olarak bilinen bir düşünce tarzıdır. Thorndike kuramı, özellikle davranış eğitiminin kapsamına giren öğrenme teorilerinden biridir. Thorndike kuramı, Edward Thorndike tarafından geliştirilmiş olan öğrenme teorisi ve davranışsal psikoloji alanında kullanılan bir kuramdır. Kuram, öğrenme hakkındaki önemli ilkeleri ve konseptleri özetler.

Thorndike Kuramının Temel İlkeleri

Thorndike kuramının temel ilkeleri, öğrenme ve davranışın özellikleri hakkında önemli bilgiler sağlamaktadır. Thorndike kuramına göre, öğrenme, bir davranışın etkileşim içinde bir ortamda kazanılan çoğu zaman tekrarlı bir eylemle sonuçlanan bir süreçtir. Thorndike kuramı, insanların ve diğer canlıların kendilerini çevreleriyle etkileşimde bulundurma becerisi üzerine odaklanmıştır. Thorndike kuramına göre, davranışların öğrenilmesi, “cevap-ödül” ilişkisine dayanır. Bu anlamda, öğrenen, çevresinden beklenen davranışı sergilediğinde ödüllendirilir.

Thorndike Kuramının Öğrenmeyle İlgili İlkeleri

Thorndike kuramının öğrenme konusundaki ilkeleri, öğrenme sürecini anlamaya yardımcı olur. Bu ilkeler arasında, “yapışma ilkesi”, “deneyimin öğretimi” ve “yeniden öğrenme” bulunur. “Yapışma ilkesi”, öğrenilen davranışın çevre koşulları tarafından sağlanan ödülle ilişkilendirilmesidir. “Deneyimin öğretimi” ilkesi, çevrede meydana gelen değişikliklerin davranışı nasıl etkilediğini açıklar. “Yeniden öğrenme” ilkesi ise, öğrenilen bir davranışın, aynı davranışın tekrar öğrenilmesi sürecinde kullanılabileceğini belirtir.

Thorndike Kuramının Sonuçları

Thorndike kuramının sonuçları, öğrenme teorisinin birçok alanını etkiledi. Thorndike kuramı, klasik öğrenme teorilerinin temel ilkelerini sağlayan önemli bir kuramdır. Özellikle, eğitim, öğretim, öğrenme ve öğrenme çıktılarının değerlendirilmesi konularında önemli ölçüde kullanılmaktadır. Thorndike kuramının öğrenmeyle ilgili ilkeleri, öğretim süreçlerinin etkili bir şekilde planlanmasına yardımcı olmuştur. Ayrıca, Thorndike kuramının öğrenme üzerindeki etkisi, öğrenme ortamlarının zamanla nasıl değiştiğini anlamaya da yardımcı olmuştur.

Thorndike kuramı, öğrenmeyi ve davranışı anlamak için geliştirilmiş bir kuramdır. Bu kuram, aralarındaki bağlantıları keşfetmek için davranışın ve çevresel faktörlerin etkileşimini incelemek için kullanılan bir yaklaşımdır. Thorndike, ilişkisel öğrenmeyi, davranışın ve çevrenin etkileşimi aracılığıyla, deneyimin sonucu olarak öğrenilmesi olarak tanımladı. Thorndike'nin kuramı, öğrenmeyi etkileyen çeşitli öğrenme teorilerinin temelini oluşturmaktadır. Bu kuram, uzun süre öğrenme ve hafıza alanlarında araştırmalar için kullanılmış ve bugün hala popülerdir.

Thorndike Kuramı, öğrenme teorisi olarak kabul edilmektedir. Bu kuram, Edward Thorndike tarafından geliştirilmiştir. Temel fikri, öğrencilerin başarısının, öğrencilerin öğrendikleri ile yapılan bağlantılar aracılığıyla elde edilebileceği şeklindedir. Kuram, öğrenme sürecini üç temel parçaya ayırmaktadır. Bunlar, öğrenme, davranış değişikliği ve alıştırma şeklindedir.

Kuramın temelinde, öğrenme ile karşılaşılan durumlar ve öğrencilerin bu durumlarla nasıl etkileşimde bulunduğu yer almaktadır. Öğrenme durumuna yönelik olarak, öğrenci çeşitli davranışlar sergileyerek bir duruma ulaşmaya çalışır. Öğrenci, doğru tepkiyi gösterdiğinde, öğrenmeyi başarmış olur. Aksi takdirde, yanlış tepkiyi gösterirse, öğrenmeyi başaramaz. Kuramın ikinci parçası olan davranış değişikliği, öğrencilerin öğrenmeyi başarmaları durumunda elde ettikleri davranış değişikliğinin tanımlandığı kısımdır. Bu kısımda, öğrencilerin öğrenmeyi başarmaları durumunda geliştirdikleri davranışlar vurgulanmaktadır. Son olarak, alıştırma kısmında, öğrencilerin öğrendikleri bilgilerin kalıcı hale gelmesi için gerekli olan alıştırma süreçleri öne çıkmaktadır.

Thorndike Kuramı, öğretmenlerin öğrencilerin öğrenmesini sağlamak için kullanabilecekleri bir teoridir. Öğretmenler, bu kuramın temelinde yer alan fikirleri kullanarak öğrencilerin öğrenmesini sağlayabilir ve başarılı olmalarını destekleyebilirler. Bu kurama göre, öğrencilerin öğrenme sürecinde, doğru tepkileri göstermeleri sağlanarak başarılı olmalarının desteklenmesi, öğrencilerin beklentilerini karşılayan davranışların geliştirilmesi ve öğrencilerin öğrendikleri bilgilerin kalıcı hale gelmesi için gerekli olan alıştırma süreçlerinin uygulanması gereklidir.

Thorndike Kuramı, kısaca öğrenme kuramı olarak da bilinen bir psikolojik kuramdır ve bu kuram, 20. yüzyılın başlarında Edward L. Thorndike tarafından ortaya konmuştur. Thorndike kuramının temelinde, öğrenme sürecinin, nörofizyolojik süreçlerin ve zaman içindeki öğrenme deneyimlerinin bir kombinasyonu yer almaktadır. Thorndike kuramı, öğrenmeyi, bir deneyimin sonuçlarının öğrenci tarafından deneyimlenmesi ve kaydedilmesi üzerine kurulu olan bir süreç olarak tanımlar. Öğrenme, bir deneyimin sonuçlarının öğrenci tarafından algılanması ve bunun sonucunda öğrencinin hafızasında kalması sonucu oluşur. Thorndike kuramı, öğrenmeyi, deneyim ve öğrencinin hafızasındaki kalıcı bir etki olarak tanımlar.

Bu kuram, deneyimin öğrencinin hafızasında kaydedilmesinin, refleksler veya davranışlar arasındaki ilişkiyi inceleyerek oluştuğunu varsayar. Thorndike'ye göre, öğrenme, bireyin deneyimlerinden ve hafızasındaki refleksler arasındaki ilişkiden ortaya çıkar. Thorndike'nin kuramı, bir bireyin deneyiminin hafızasındaki kalıcı bir etki oluşturduğunu varsayar ve bu etkiyi şekillendirmek için refleksler ve davranışlar arasındaki ilişkiyi inceler. Thorndike'nin kuramı, öğrenmeyi, deneyimin öğrencinin hafızasında kalıcı bir etki oluşturduğu ve bu etkiyi şekillendirmek için refleksler ve davranışlar arasındaki ilişkiyi inceleyerek açıklamaya çalışır. Thorndike kuramı, öğrenme sürecini, deneyimin hafızaya kaydedilmesi ve kaydedilen hafızaya göre davranışın şekillenmesi olarak tanımlar.