Atomik çözünme, atomların parçalara ayrılması olarak tanımlanabilen bir fiziksel süreçtir. Atomik çözünme, çoğunlukla nükleer fizikte kullanılan bir terimdir ve atomun nükleer çekirdeğinin, parçacıklar (nötrinler ve protonlar) olarak parçalanması anlamına gelir. Atomik çözünme, atom çekirdeğinin radyoaktif çözülmesi olarak da bilinir. Atomik çözünme, sıklıkla nükleer fizikte, kimyada ve astronomide önemli bir rol oynar.
Atomik çözünme, rastgele veya düzenli olarak, atom çekirdeğinin parçalanmasına neden olan bir fiziksel süreç olarak tanımlanır. Atomik çözünme, atom çekirdeğinin üstündeki enerji seviyesine bağlı olarak gerçekleşir ve atom çekirdeğinin parçalanmasını sağlar. Atom çekirdeğinin parçalanması, radyoaktif çözünme olarak da bilinir. Atomik çözünme, zaman içinde, atom çekirdeğindeki radyoaktif maddelerin belirli bir süre daha aktif olmasını sağlar.
Atomik çözünme, nükleer fizikte özellikle önemlidir. Atomik çözünme, atom çekirdeğinin parçalanması sonucunda nötrinler ve protonlar oluşturur. Nötrinler, parçalanmış atom çekirdeğinin parçaları, enerji veya hız değişiklikleri ile hareket ederler. Protonlar ise, atom çekirdeğinin parçalanması sonucunda protonların oluşturulmasına neden olan parçacıklarıdır. Atomik çözünme, nükleer fizikte, kimyada ve astronomide de çok önemli bir rol oynar. Atomik çözünme, radyoaktif çözünme, nötrinler, parçalanmış atom çekirdeği, protonlar ve parçacıkların üretilmesi gibi konularda araştırma yapmak için kullanılır.
