Kelime kökü, kelimenin kökeni olarak tanımlanır. Kelime kökleri, kelimenin anlamının oluşmasına yardımcı olan temel anlamlardır. Kelime kökleri, tarihsel, kültürel ve dilbilimsel çevrelerden gelen farklı dilsel kökenleri içerir. Örneğin, Türkçe kelimelerin bazıları, çevre dillerinden, özellikle Farsça ve Arapça'dan alınmıştır.
Kelime kökleri, kelimeleri oluşturmak için kullanılan çeşitli unsurları içerir. Bunlar arasında, ön ekler, son ekler, deyimler, çekimler, kompozisyon ve çoğullar yer alır. Örneğin, Türkçe'de iletişim kelimesinin kökü, ile-tiş-im kelimelerinden oluşur. Bu kelimelerin her biri, tekil kelimeler olup, anlam olarak "ile", "tiş" ve "im" kelimelerinden oluşmaktadır.
Kelime kökleri, kelimelerin anlamının belirlenmesinde ve çevirilerin yapılmasında çok önemlidir. Bu nedenle, kelime köklerinin çevre dilleri ve kültürleri öğrenmek için çok önemli bir araç olarak kabul edilir. Kelime kökleri, kelimelerin anlamının anlaşılmasını ve çevirilerin yapılmasını kolaylaştırır.
Kelime köklerinin öğrenilmesi, İngilizce öğrenmek için çok önemlidir. Kelime kökleri, İngilizce kelimelerin anlamının anlaşılmasını ve çevirilerin yapılmasını kolaylaştırır. Kelime köklerinin öğrenilmesi, dil öğrenme sürecinin hızlandırılmasına yardımcı olur.