Beyiş, türkülerin ve türkülere eşlik eden dansların oynandığı ritmik bir müzik çeşididir. Türk müziğinin önemli bir çeşidi olan Beyiş, her ne kadar geleneksel olarak çoğunlukla çift gitar ve davul ile çalınıyorsa da, zamanla bu klasik çift kombinasyonu farklı enstrümanlarla desteklenmeye başlandı.
Beyişin tarihçesi MÖ 4. yüzyıla kadar uzanmaktadır. Orta Asya ve Anadolu’da, köylerde, çiftliklerde, kasabalarda ve şehirlerde çeşitli toplumsal olayların kutlanmasında veya sıkıntılı günlerin atlatılmasında oynanan Beyiş, özellikle ülkemizin güneyinde, Trakya ve Akdeniz bölgesinde hala oynanmakta olup, çok sevilmektedir.
Beyiş, çoğunlukla kadınlar tarafından oynanmaktadır. Genellikle iki veya daha fazla kişi tarafından oynanan Beyiş, davul ve gitar arasındaki ritimlerin takibinden oluşmaktadır. Müzisyenler, çoğunlukla kendilerinin kendi bestelerini oynarlar. Beyişin melodisi, enstrümanların sesleri ve müzisyenlerin vokalleri ile oluşur.
Beyiş, çoğunlukla sevilen ve özlenen bir arkadaşın ya da sevilen birinin hatırasının yaşatılması için oynanmıştır. Beyiş, arkadaşlar arasında oluşan kalplerin özlemlerini ifade etmek için özel olarak oynanmıştır. Beyiş, aynı zamanda genellikle yoksulluktan kurtulma, kötü durumların aşılması veya mevsimsel değişimlerin kutlanması için oynanmıştır.
Beyiş, her ne kadar geleneksel bir müzik türü olsa da, zamanla hareketli ve modern bir tarzın sahibi olmuştur. Modern Beyiş, çoğunlukla elektronik enstrümanlar, synthesizer ve davul eşliğinde çalınan ıslıklarla oynanmaktadır. Bu tarz Beyiş, daha çok gençlerin tercihi olmuştur.