Çarmıh, İncil'de de anılan ve çoğu Hristiyan kültürlerinde çok önemli bir simgeyi temsil eden, kökleri MÖ. 5. yüzyıla kadar uzanan bir çeşit çerçeve anlamına gelir. Çarmıh, kökü Hristiyanlık olmakla birlikte, diğer dinlere de karışmıştır. İncil'de, İsa'nın çarmıha çıkarılıp öldürüldüğüne dair açık bir referans vardır. Çarmıh, İsa'nın özverisini, kutsallığını ve sonsuzluğunu temsil eder. Çarmıh, Hristiyanlıkta özgürlük, sevgi ve gerçek kurtuluş sembolüdür. Yine de, çerçevenin çok çeşitli anlamları vardır. Bazı kültürlerde, çarmıh, ölüm ve yeniden doğuşu temsil ederken, diğerlerinde çarmıh, dirilişi temsil ediyor.
Çarmıh kavramı, eski Yunan ve Roma mitolojisine kadar uzanır. Çeşitli kültürlerde, çarmıh aynı zamanda insanların, başka insanların ve olayların arasındaki ilişkileri temsil eder. Çarmıh, özellikle özümsemeyi ve iyiliği temsil eden bir semboldür. İsa'nın çarmıha çıkarılıp öldürülmesi, çoğu Hristiyan için, üzerinde çok fazla durulan bir olaydır. Bu olay, tüm Hristiyanlar için kutsal bir özveri olarak kabul edilir. Aynı zamanda, çarmıh, özgürlük, sevgi, kurtuluş ve sonsuzluk gibi kavramların da bir sembolüdür.
Çarmıh, çoğu insan için sadece Hristiyanlıkla ilişkili bir sembol değildir. Çarmıh, herhangi bir kültürde var olabilecek birçok anlamı temsil edebilir. Bazen özveriyi, bazen de yeniden doğuşu temsil edebilir. Çarmıh, farklı kültürler için özgürlük, sevgi, kurtuluş veya umut sembolü olarak da kullanılmaktadır. Çarmıh, tüm insanlığın ortak bir sembolüdür ve özgürlük, sevgi, kurtuluş ve umut temsil etmektedir.