Türklerin tarihinde taht kavramı çok önemli ve özel bir yere sahiptir. Taht, Türk toplumunu yöneten kişinin, genellikle kral veya hükümdarın, kamu işlerinin yürütüldüğü bir konum veya mekan olarak tanımlanır. Eski Türklerde, özellikle daha önceki devirlerde, taht çok saygın bir konumu ifade ediyordu. Özellikle çok kutsal kabul edilen tahta oturmak, çok saygın ve değerli bir konumdu. Eski Türklerde, kral veya hükümdarın tahtı, büyük gösteri veya törenlerle taçlanırdı. Bu törenlerde, tahta oturan kişinin çok saygın bir konumu olduğu vurgulanırdı. Ayrıca, tahta oturan kişi, çoğu zaman, ülkenin yönetimini, adaleti ve insanların haklarını korumak için sorumlu tutulurdu. Taht, kralların egemenliğini, yetkisini ve otoritesini ifade ederdi. Eski Türklerde, taht konumu, çok kutsal bir yere sahipti ve önemli bir sembol olarak görülüyordu.
