Osmanlı devrinde Zıbık, eğitim alanında çok önemli bir konu olarak karşımıza çıkmaktadır. Zıbık, Türkçe'de öğrenme, öğretme, öğretim anlamına gelmektedir. Osmanlı devrinde zıbık, özellikle prens ve prenseslerin eğitimlerinde önemli bir yere sahipti. Prenslerin ve prenseslerin eğitimleri zıbıklar tarafından yönlendirilirdi. Zıbıklar, çocukların okuma, yazma, aritmetik, tarih, doğa bilimleri, edebiyat, İslami bilgiler ve diğer konular hakkında bilgi edinmelerini sağlayacak şekilde bir eğitim programı oluşturmakla görevlendirilirdi. Zıbık, öğrenciye öğretmenin yerini tutardı ve öğrencilerin öğrenme süreçlerini takip ederdi.
Zıbıklar, öğrencilerin düzenli olarak öğrenme ve öğretme faaliyetlerine katılmalarını sağlamak için çeşitli yöntemleri uygulardı. Örneğin, öğrencilerin dersleri çalışma ve sınavlar ile değerlendirmesi, konuşma, tartışma ve anlatım yeteneklerini geliştirmek için okuma ve konuşma çalışmaları düzenlemeleri gibi. Zıbıklar, öğrencilerin derslerini daha iyi anlamalarını sağlamak için çeşitli yöntemler uygulayarak, öğrencilerin dersleri öğrenmelerini ve konuları daha derinlemesine anlamalarını sağlardı. Zıbıklar, öğrencilerin konuları öğrenmelerinin yanı sıra, öğrencinin karakter gelişimini ve kişilik gelişimini sağlamak için de çeşitli önlemler alırlardı. Örneğin, öğrencinin sosyal davranışlarını, dürüstlük, disiplin, çalışkanlık gibi kişisel erdemleri geliştirmek için çalışmalar yaparlardı.
Osmanlı devrinde zıbıkların önemi oldukça büyüktü. Bu nedenle, zıbıkların eğitim süreçlerini planlamaları ve uygulamaları oldukça önemliydi. Zıbıklar, öğrencilerin başarılı bir eğitim almalarını sağlamak için, öğrenme süreçlerinin her aşamasına yakından bakarak, öğrencinin eğitimine katkıda bulunuyorlardı.