İran Osmanlıdan ne zaman ayrıldı

İran Osmanlıdan Ne Zaman Ayrıldı?

İran, Osmanlı İmparatorluğu'ndan ne zaman ayrılmıştır? Bu sorunun cevabının bulunması önemlidir, çünkü İran ve Osmanlı İmparatorluğu arasındaki tarihsel bağların anlaşılması büyük önem taşımaktadır. İran ve Osmanlı İmparatorluğu arasındaki ilişkileri ve bu ilişkilerin sonuçlarını anlamak için, bu sorunun tam bir cevabının bulunması gerekmektedir.

İran-Osmanlı İlişkilerinin Tarihsel Arka Planı

İran ve Osmanlı İmparatorluğu arasındaki tarihsel ilişkiler, 16. yüzyıla kadar uzanır. Bu dönemde iki devlet arasında çok sayıda siyasi, ekonomik ve kültürel ilişki vardı. İran ve Osmanlı İmparatorluğu arasındaki ilişkilerden en önemlisi, İran'ın Osmanlı İmparatorluğu'nun egemenliği altında kalmış olmasıydı. Bu ilişki, 16. yüzyılda Osmanlı İmparatorluğu'nun İran'ın kuzeyinde bulunan bazı bölgelerini ele geçirmesiyle başladı.

İran ve Osmanlı İmparatorluğu Arasındaki Tarihsel İlişkilerin Sonuçları

Osmanlı İmparatorluğu'nun İran'ın kuzeyindeki bazı bölgelerini ele geçirmesi, İran'ın Osmanlı İmparatorluğu'nun egemenliği altında kalmasına neden oldu. İran, Osmanlı İmparatorluğu'nun egemenliği altında kaldığı süre boyunca, ekonomik, siyasi ve kültürel anlamda önemli değişikliklere uğradı. İran ve Osmanlı İmparatorluğu arasındaki tarihsel ilişkilerin sonuçları, İran'ın siyasi, ekonomik ve kültürel alanlarda önemli değişikliklere uğramasına yol açtı.

İran Osmanlıdan Ne Zaman Ayrıldı?

İran, Osmanlı İmparatorluğu'ndan ne zaman ayrıldı? İran, 18. yüzyılın sonlarında Osmanlı İmparatorluğu'ndan tamamen ayrıldı. 18. yüzyılın sonlarında Osmanlı İmparatorluğu'ndan tamamen ayrılmasıyla, İran yeni bir devlet olarak doğdu ve İran'ın kendi bağımsız devleti olduğu gerçeği kabul edildi. Bu olay, İran'ın Osmanlı İmparatorluğu'ndan tamamen ayrılmasından sonra gerçekleşti.

İran, Osmanlı İmparatorluğu'ndan 1828 tarihinde ayrıldı. Tarihin önemli bir dönüm noktası olarak kabul edildiği için, bu olay Osmanlı Devleti'nin 19. yüzyılın başlarında yaşadıkları köklü değişimleri özetlemektedir. O tarihten sonra, İran birçok kültürel, siyasi ve hukuki değişim yaşadı. İran'ın Osmanlı İmparatorluğu'ndan ayrılması, İran tarihinin kurucusu olan Şah İsmail tarafından başlatılan Safevi İmparatorluğu'nun başkenti Tebriz'de kurulmasının başlangıcı oldu. İran, Osmanlı İmparatorluğu'ndan ayrılmasıyla birlikte İran İslam Devleti'nin kurulmasına ve İran-Türkiye ilişkilerinin yeni bir düzeyde gelişmesine aracı oldu.

İran, Osmanlı İmparatorluğu'ndan 1918 yılında ayrıldı. İran'ın Osmanlı İmparatorluğu'dan ayrılması, İran'daki meşru hükümetin milletler arası bağımsızlık çabalarının sonucu olarak gerçekleşti. Birinci Dünya Savaşı'nın sonunda, Osmanlı İmparatorluğu'nun işgal altında kaldığı topraklar arasında İran da vardı. İran, İngiliz ve Fransız güçlerinin Osmanlı İmparatorluğu'nun İran'daki topraklarını işgal etmesinden sonra, meşru hükümetinin bağımsızlık çabalarını desteklemek için çabaladı. İran, birkaç ay içinde İngiliz ve Fransız güçlerini İran'dan çıkarmayı başardı ve 1918'de tamamen bağımsız hale geldi.

İran bağımsızlığının kazanılmasında, meşru hükümeti liderliğindeki İranlıların çabaları büyük ölçüde rol oynadı. İran, İngiliz ve Fransız güçleri tarafından desteklenen meşru hükümetin liderliğinde, Osmanlı İmparatorluğu'nun İran'daki topraklarının kontrolünü geri almayı başardı. 1918'de İran'ın bağımsızlığının kabul edilmesiyle, İran ve Osmanlı İmparatorluğu arasındaki bağlar tamamen koptu. İran, Osmanlı İmparatorluğu'nun İran'daki topraklarından tamamen kurtulmuş ve bağımsız bir devlet olarak kendini kurmuştu.

İran, Osmanlı Devleti'nden 1828 yılında ayrılarak özerkliğini kazandı. Osmanlı Devleti'nin İran'a uyguladığı ekonomik ve askeri baskılar sonucunda, İran İmparatorluğu'nun bağımsızlık mücadeleleri başladı ve 1828 yılında, Rusya, İran ve Osmanlı Devleti arasında imzalanan Gülhane Hatt-ı Hümayunu ile İran'ın bağımsızlığının tanınması sağlandı. Bu anlaşma ile İran, Osmanlı hâkimiyetinden çıkıp tamamen bağımsız bir devlet haline gelmiştir. Yapılan bu anlaşma ile, İran'ın siyasi ve ekonomik alanlarda kendi kararlarını alma ve kendi çıkarlarını korumada özgür olması sağlanmıştır. Ayrıca anlaşma ile İran'ın sınırlarının çizilmesi ve Osmanlı Devleti'nin İran'a karşı askerî harekât yapmasının önlenmesi de sağlanmıştır.

İran, Osmanlı İmparatorluğu'ndan 1915 yılında ayrıldı. İran, Osmanlı İmparatorluğu'na bağlı olarak, 1813 yılına kadar çeşitli dönemlerde farklı sınırlar içinde oldu. İran, Osmanlı İmparatorluğu'nun parçalanmasının ardından, bağımsızlığını kazandı. İran'ın başkenti Tahran, Osmanlı İmparatorluğu'ndan ayrılışının ardından başkent olarak kabul edildi. 1915 yılında, Osmanlı İmparatorluğu'ndan ayrılışının ardından, İran'ın parlamentosu, kendi anayasasını kabul etmesini sağladı. İran'ın parlamentosu ayrıca, İran'ın bağımsızlığını tanıyan ve İran'a yönelik herhangi bir stratejik veya ekonomik saldırıya karşı koruma sağlayan bir anayasa oluşturdu. İran, bağımsızlığını ilan ettikten sonra, Osmanlı İmparatorluğu ile ticaret ve diğer faaliyetlerini sürdürdü.

İran, Osmanlı İmparatorluğundan 1839 yılında ayrılmıştır. 1839 yılında Osmanlı İmparatorluğu, İran'la savaşa girmiş ve bu savaşın sonunda İran, Osmanlı gücünden ayrılmıştır. Bu olay, 1839 yılında imzalanan Türk-İran Antlaşması ile resmileşmiştir. Antlaşmada, İran'ın Osmanlı İmparatorluğundan tamamen ayrılması ve bağımsızlığının korunması kabul edilmiştir. Böylece, İran, Osmanlı İmparatorluğundan 1839 yılında bağımsız bir devlet olarak ayrılmıştır.

İran, Osmanlı İmparatorluğu'ndan 1828 yılında ayrılarak bağımsızlığını ilan etti. İran'ın Osmanlı İmparatorluğu ile ayrılma süreci, 1736-1747 arasındaki Afgan Seferi ile başladı. Osmanlı İmparatorluğu'nun Afgan Seferi'nden sonraki yıkımı, İran'ın Osmanlılar tarafından yönetilmesinin sona ermesine neden oldu. 1814 yılında, İran'daki Fars ve Kürt kabileleri, baskının azalmasından faydalanarak, Osmanlıların idaresinin altından çıkmaya başladı. 1824 yılında, İran'daki kabilelerin lideri, Feth Ali Şah, Osmanlı İmparatorluğu ile mücadele için bir koalisyon kurdu. 1827 yılında, İran'ın bağımsızlığını korumak için bir savaş başlatıldı ve 1828 yılında, Osmanlı İmparatorluğu ile imzalanan Gülhane Hatt-ı Hümayunu ile İran, tam bağımsızlığını ilan etti. Gülhane Hatt-ı Hümayunu'nun imzalanmasıyla, İran, Osmanlı İmparatorluğu'ndan tamamen ayrılmış ve bağımsız bir devlet olmuştur.

İran, Osmanlı İmparatorluğu'ndan özerkliğini ilan ederek 1821 yılında ayrılmıştır. İran, otuz yıllık isyan, sıkıntı ve savaşın ardından, 1821’de İran'ın bağımsızlığını ilan eden Şah Feth Ali Şah’ın önderliğinde, İran Osmanlı İmparatorluğu'ndan bağımsızlığını ilan etmiştir. Bu, İran'ın Osmanlı İmparatorluğu'nun kontrolünden çıkmasını ve bağımsız bir devlet olarak yeni bir hükümet kurmasını sağlamıştır.

Ancak, bu özerklik, Osmanlı İmparatorluğu'nun İran'ın bölgesel haklarını tanımamasıyla, 1833'te bozulmuştur. Bu, 1841'de İran'ın Osmanlı İmparatorluğu'na verdiği özerklik bildirgesini iptal etmesine ve İran'ın bölgesel haklarının tanınmasını gerektiren yeni bir antlaşmaya yönelmesine neden olmuştur. 1847'de imzalanan antlaşma ile İran'ın Osmanlı İmparatorluğu'ndan bağımsızlığı kabul edilmiştir.

Bu bağımsızlık, İran'ın Osmanlı İmparatorluğu'ndan çıkmasının ve bağımsız bir devlet olarak kendi hükümetini kurmasının önünü açmıştır. İran, Osmanlı İmparatorluğu'ndan bağımsızlığının kabul edilmesi ile beraber, özerklik ve bağımsızlık haklarının tanınmasının yanı sıra, özel olarak siyasi, ekonomik, kültürel ve askeri alanlarda kendi yönetimini kurmuştur.

İran, Osmanlı İmparatorluğu'ndan 1918 yılında ayrıldı. Bu, Osmanlı İmparatorluğu'nun kaybettiği Birinci Dünya Savaşı ile çatışmadan sonra gerçekleşti. İmparatorluk, savaşın ardından Osmanlı - İngiliz ve Fransız İşbirliği Anlaşması imzalayarak İran'ın bağımsızlığını tanıdı. Anlaşma, İran'ın İstanbul'daki Osmanlı elçiliği aracılığıyla İngiltere ve Fransa tarafından resmen tanınmasını içeriyordu. İran, savaşın ardından, İstanbul'dan uzaklaşarak kendi bağımsızlığını kurdu. İran, ardından İngiltere'nin koruma altına almasını kabul etti. Bu, İran'ın bağımsızlığının ilanı olarak kabul edildi. İran, İstanbul'dan ayrılarak bağımsızlığını koruma altına aldı ve bu tarihten sonra İran Osmanlı İmparatorluğu'ndan ayrı oldu.

İran, Osmanlı İmparatorluğu'ndan, 1813'te Hümayun Antlaşması ile ayrıldı. Bu anlaşma 1812'te Gülhane Antlaşması'nın onaylanmasıyla gerçekleşti ve Osmanlı İmparatorluğu'nun İran topraklarını elinden bırakma sözünü vermesiyle sonuçlandı. Hümayun Antlaşması ile İran, kendi bağımsızlık ve egemenlik haklarına kavuştu. Anlaşma ayrıca Osmanlı İmparatorluğu ve İran arasındaki siyasi, ticari ve kültürel ilişkileri düzenlemeyi de içeriyordu.

İran, 19. yüzyılın ortalarından itibaren Osmanlı İmparatorluğu'ndan kopma sürecine girdi. 1821'de başlayan bu süreç, 1828'de Sadrazam Mustafa Reşid Paşa tarafından imzalanan Akka Antlaşması ile nihayete erdi. Akka Antlaşması ile, İran'ın topraklarının Osmanlı İmparatorluğu tarafından tanınması ve bu topraklar arasındaki sınırların çizilmesi kararlaştırıldı. İran, bu antlaşma ile Osmanlı İmparatorluğu'ndan tamamen bağımsız bir devlet olarak kabul edildi.

İran, Osmanlı İmparatorluğu’ndan ayrılma sürecini 1826'da başlatmıştır. Karşı karşıya kalan taraflar arasında bir anlaşma yapılmasının gerektiği dikkate alındığında, 1827'de İran ve Osmanlı İmparatorluğu arasında bir antlaşma imzalanmıştır. Bu antlaşma iki ülke arasındaki sınırları ve ekonomik ve siyasi ilişkileri belirlemiştir.

İran, Osmanlı İmparatorluğu'ndan tamamen ayrılmak için 1856'da Erzurum Antlaşması'nı imzalamıştır. Bu antlaşma iki taraf arasındaki sınırların netleştirilmesi ve İran'ın siyasi bağımsızlığının kabul edilmesini sağlamıştır. 1890'da ise iki ülke arasındaki ilişkileri yöneten bir dizi antlaşma imzalanmış ve İran ile Osmanlı İmparatorluğu arasındaki son temel antlaşma olan 1901 Akka Antlaşması da imzalanmıştır.

İran, Osmanlı İmparatorluğu'ndan tamamen ayrılmak için, çoğu zaman savaşlar çıkarmış ve üstünlük kurmaya çalışmıştır. İran, 1918'den itibaren, Osmanlı İmparatorluğu'nun kontrolünden çıkmaya başlamıştır. 1920'lerde İran, İngiltere ve Fransa tarafından desteklenmiştir. 1931'de, İran, bağımsız bir devlet olarak tanınmış ve Osmanlı İmparatorluğu'ndan kesin olarak ayrılmıştır.

Sonuç olarak, İran, Osmanlı İmparatorluğu'ndan 1826'da başlayan uzun bir mücadele sonucunda ayrılmıştır. Bu süreç, iki taraf arasında imzalanan antlaşmalar ve savaşlar ile desteklenmiştir. İran, 1931'de bağımsız bir devlet olarak tanınmış ve Osmanlı İmparatorluğu'ndan kesin olarak ayrılmıştır.

Baslik: "Iran Osmanlidan ne zaman ayrildi"

Adim 1: Iran-Osmanli Iliskilerinin Tarihsel Arka Plani
Iran ve Osmanli Imparatorluklari, Orta Dogu ve Orta Asya'da iki güçlü imparatorluk olarak tarih sahnesinde yer aldilar. Iki imparatorluk arasindaki iliskiler, zaman zaman isbirligi ve zaman zaman çatisma içinde oldu. Bu iliskiler, cografi, kültürel ve stratejik faktörlerle sekillendi. Osmanli Imparatorlugu'nun genislemesi ve Iran'in Safavi Imparatorlugu'nun yükselisi, bu iliskilerin karmasikligini artirdi.

Adim 2: Iran'in Osmanli Imparatorlugu'ndan Ayrilma Süreci
Iran'in Osmanli Imparatorlugu'ndan ayrilma süreci, 19. yüzyilin baslarinda ivme kazandi. Bu süreç, askeri, siyasi ve ekonomik faktörlerin etkilesimiyle sekillendi. 1823'te Türkmençay Antlasmasi, Iran'in Osmanlilarla olan bazi toprak anlasmazliklarini çözdü, ancak Iran'i Osmanli nüfuzundan tamamen kurtarmadi. Ancak, 19. yüzyilin ortalarina gelindiginde, Iran giderek daha fazla Rusya'nin etkisi altina girmeye basladi ve bu durum, Osmanli Imparatorlugu ile iliskilerini etkiledi.

Adim 3: 1828'de Iran-Rus Savasi ve Sonuçlari
1828'de baslayan Iran-Rus Savasi, Iran'in Osmanli Imparatorlugu'ndan ayrilma sürecinde önemli bir dönüm noktasiydi. Bu savas, Rusya'nin Iran'i maglup etmesiyle sonuçlandi ve Türkmençay Antlasmasi'ni yeniden gözden geçirmeye zorladi. Yenilen Iran, Rusya'ya bazi topraklar ve ayricaliklar vermek zorunda kaldi. Bu durum, Osmanli Imparatorlugu ile Iran arasindaki dengeyi daha da bozdu ve Iran'in Osmanli nüfuzundan uzaklasmasina katkida bulundu.

Adim 4: Iran'in Bagimsizligini Ilani ve Sonuçlari
Iran, 19. yüzyilin sonlarina dogru, özellikle de 20. yüzyilin baslarinda, bagimsizligini daha da pekistirmeye basladi. 1906'da Iran'da gerçeklesen Mesrutiyet Devrimi, Iran'in iç siyasi ve toplumsal yapisinda önemli degisikliklere neden oldu ve ülkeyi daha modern bir yönetim modeline dogru itmeye basladi. Bu süreç, Osmanli Imparatorlugu ile olan baglantilari daha da zayiflatti ve Iran'in kendi kaderini daha bagimsiz bir sekilde belirlemesine olanak tanidi.

Adim 5: Iran'in Osmanli Imparatorlugu'ndan Resmi Olarak Ayrilmasi
Iran'in Osmanli Imparatorlugu'ndan resmi olarak ayrilmasi, I. Dünya Savasi'nin sona ermesinden sonra gerçeklesti. 1918'de Mondros Mütarekesi'nin imzalanmasiyla, Osmanli Imparatorlugu'nun çöküsü ve ardindan imzalanan Sevr Antlasmasi, Iran'in Osmanli Imparatorlugu ile olan tüm resmi baglarini kopardi. Bu durum, Iran'in artik Osmanli Imparatorlugu'nun bir parçasi olarak görülmedigi ve bagimsiz bir ulus olarak tanindigi anlamina geliyordu.

Adim 6: Sonuçlar ve Özet
Iran'in Osmanli Imparatorlugu'ndan ayrilma süreci, 19. ve 20. yüzyillarda gerçeklesen önemli tarihi olaylarla isaretlendi. Iran'in Osmanli nüfuzundan ayrilmasi, bölgedeki siyasi dengeleri degistirdi ve her iki ülkenin de kendi yolunu izlemesine olanak tanidi. Bu süreç, Orta Dogu ve Orta Asya'daki siyasi ve stratejik dinamikler üzerinde derin etkiler birakti ve modern Iran ve Türkiye'nin temellerini olusturdu.

Sonuç ve SSS
Iran'in Osmanli Imparatorlugu'ndan ayrilma süreci, 19. ve 20. yüzyillarin baslarinda önemli tarihi olaylarla isaretlendi. Iran'in Osmanli nüfuzundan ayrilmasi, bölgedeki siyasi dengeleri degistirdi ve her iki ülkenin de kendi yolunu izlemesine olanak tanidi. Bu süreç, Orta Dogu ve Orta Asya'daki siyasi ve stratejik dinamikler üzerinde derin etkiler birakti ve modern Iran ve Türkiye'nin temellerini olusturdu. Bu degisim süreciyle ilgili daha fazla bilgi edinmek isteyenler için asagida bazi sikça sorulan sorulari cevapladik:

Iran ve Osmanli Imparatorluklari arasindaki iliski nedir?
Iran ve Osman

İran, Osmanlı İmparatorluğu'ndan 1813 yılında ayrıldı. İran, yirmi yıl önce, 1793 yılında, Rusya, İran ve Osmanlı İmparatorluğu arasında imzalanan Gulistan Antlaşması ile bağımsızlığını teyit etmişti. Bu antlaşma ile İran, bir taraftan Osmanlı İmparatorluğu'nun denetiminden kurtulmuş ve diğer taraftan, İran'ın Osmanlı İmparatorluğu ile olan arazi sınırlarının onaylanmasını sağlamıştı. Osmanlı İmparatorluğu'nun İran'a karşı 1806 yılında başlattığı savaştan sonra, 1813 yılında imzalanan Erzurum Antlaşması ile İran, Osmanlı İmparatorluğu'ndan tamamen ayrıldı. Erzurum Antlaşması, İran'ın, Osmanlı İmparatorluğu'nun kontrolünde olan Kuzey-Doğu sınırlarının ötesine, Şirvan ve Muhammediyye bölgesine kadar uzandı. Bu antlaşma ile İran'ın, Osmanlı İmparatorluğu'ndan tamamen bağımsız bir devlet olarak kurulması sağlandı.

İran, Osmanlı İmparatorluğu'ndan resmen ayrılarak bağımsızlığını 1828 yılında kazandı. Bu tarih, Türkmençay Antlaşması'nın imzalanmasıyla gerçekleşti. Antlaşma, Osmanlı İmparatorluğu ile İran arasındaki savaşı sona erdirdi ve bugünkü İran'ın bazı bölgelerinin Osmanlı İmparatorluğu'na bırakılmasını sağladı. Bu süreç, İran'ın modernleşme ve ulusal kimlik arayışının önemli bir parçasıydı.

İran, Osmanlı İmparatorluğu'ndan 1839 yılında ayrılmıştır. Bu, Osmanlı İmparatorluğu'nun 1838'de başlayan Ermeni katliamlarından sonra İran ile aralarında oluşturulan Hicaz Antlaşması ile gerçekleşmiştir. Hicaz Antlaşması, İran ve Osmanlı İmparatorluğu arasında mevcut olan sınırlara ve bu sınırların korunmasına ilişkin koşulları düzenler.

Antlaşma, İran'ın Osmanlı İmparatorluğu'ndan ayrılışını resmen kabul etmiştir. 1839'da imzalanan antlaşma, İran'ın Osmanlı İmparatorluğu'ndan ayrılmasının kesin bir şekilde onaylandığını göstermektedir. Antlaşmanın sonuçları, iki devlet arasındaki sınırların korunması, İran'ın Osmanlı İmparatorluğu'ndan bağımsız bir devlet olması ve İran'ın kendi topraklarını kontrol etme hakkını elde etmesi anlamına gelir.

Antlaşmanın imzalanmasından sonra, İran Osmanlı İmparatorluğu'ndan tamamen ayrılmıştır. İran, 1839'dan beri bağımsız bir devlet olarak kendini kanıtlamıştır ve bugün, dünyanın en büyük ikinci Arap ülkesidir. İran, tarihinde hem zorluklarla mücadele ederek hem de ülkesinin gelişmesine önem veren çok sayıda refah ve kalkınma çabalarıyla başarılı bir şekilde büyümüştür.

İran, Osmanlı İmparatorluğu'ndan 1828 yılında ayrıldı. İran, İmparatorluk'un parçalanmasının ardından, 1826'da İran-Rus Savaşı'nın sonunda, 1828'de imzalanan Turkmençay Anlaşması ile bağımsızlığını kazandı. Bu anlaşma ile İran, Osmanlı İmparatorluğu'nun doğu sınırlarının belirlenmesine, Anadolu ve Doğu Akdeniz'deki toprakların bölüşülmesine ve İran'ın bağımsızlığının tanınmasına katkıda bulundu. Anlaşmanın özeti şu şekilde özetlenebilir: İran, Osmanlı İmparatorluğu'nun doğu sınırlarının belirlenmesi, Anadolu ve Doğu Akdeniz'deki toprakların bölüşülmesi ve İran'ın bağımsızlığının tanınmasını kabul etti. Anlaşmanın gereğince, İran, Doğu Akdeniz'deki topraklarının Osmanlı İmparatorluğu'na verilmesi, İran-Rus Savaşı'nın sona ermesi ve İran'ın bağımsızlığının tanınması gibi konuları kabul etti. Bu anlaşma ile İran, Osmanlı İmparatorluğu'ndan tamamen ayrılmış oldu.