Özel ve Cins İsim Nedir?
İngilizce dilinde her ismin bir özel isim (proper noun) veya cins isim (common noun) olduğu söylenir. Özel isimler, tek bir kişi, mekan veya şey için kullanılan isimlerdir. Cins isimler ise tekil olarak kullanılan isimlerdir. Örneğin, köpek bir cins ismidir, ancak Fido sadece bir köpek için kullanılan özel bir isimdir.
Bir özel ismin kullanımı, bu ismin sahibine ait özellikleri vurgulamak için yapılır. Özel isimler genellikle isim veya soyadı olarak kullanılır. Cins isimleri ise, bu isimleri kullanan nesneleri tür olarak tanımlamak için kullanılır. Örneğin, "köpek" cins ismi, herhangi bir tür köpek için kullanılabilir.
Özel İsimlerin Kullanımı
Özel isimler, başka bir kişi veya şeyi belirtmek için kullanılır. İsim ve soyadı olarak kullanılır. Örneğin, "John Smith" olarak kullanılır. Bu, John Smith'in adının kullanıldığını gösterir. Aynı zamanda, özel isimleri, belirli bir nesneyi tanımlamak için de kullanabiliriz. Örneğin, "Eiffel Kulesi" olarak kullanılır.
Özel isimler, konuşma sırasında ve yazıda da kullanılır. Konuşurken, özel isimlerin genellikle seslenme biçimi ile kullanıldığını düşünebilirsiniz. Yani, "John, neredesin?" veya "Eiffel Kulesi nerede bulunur?" gibi.
Cins İsimlerin Kullanımı
Cins isimler, herhangi bir kişi veya şeyin türünü belirtmek için kullanılan isimlerdir. Örneğin, "köpek" bir cins ismidir ve herhangi bir tür köpek için kullanılabilir.
Cins isimler, konuşma sırasında ve yazıda da kullanılır. Konuşurken cins isimleri genellikle sözcüklerin öz niteliği olarak kullanılır. Yani, "Bir köpek nasıl görünüyor?" veya "Köpekler neyi sever?" gibi.
Özel ve Cins İsimlerin Kullanımının Farkı
Özel isimler, tek bir kişi, mekan veya şey için kullanılan isimlerdir. Cins isimler ise tekil olarak kullanılan isimlerdir. Özel isimler, belirli bir nesneyi tanımlamak için kullanılır ve konuşurken seslenme biçimi ile kullanılır. Cins isimleri ise, herhangi bir tür nesneyi tanımlamak için kullanılır ve konuşurken sözcüklerin öz niteliği olarak kullanılır.
Anahtar Kelimeler: özel isim, cins isim, kullanım, fark, tek, seslenme biçimi, sözcüklerin öz niteliği.
