Yunan felsefesi hangi dönemlere ayrılır

Yunan Felsefesi Hangi Dönemlere Ayrılır?

Yunan felsefesi, insan merakının ve akılcı düşüncenin doğuşuna tanıklık etmiş olan antik Yunan medeniyeti için çok önemlidir. Bu medeniyetin ötesinde, Yunan felsefesi, modern dünyanın temel görüşleri ve kuramlarının oluşmasında etkili olmuştur. Antik Yunan felsefesinin gelişimi ve değişimi, özel dönemlere ve filozoflara ayrılmıştır. Bu makalede, Yunan felsefesinin hangi dönemlere ayrıldığını anlatmaya çalışacağız.

Antik Yunan Felsefesi ve Dönemleri

Antik Yunan felsefesi, düşünceleri, kuramları ve kavramları, MÖ 8. yüzyılda başlayan Antik Yunan medeniyetinin gelişmesi ile ortaya çıkmıştır. Antik Yunan felsefesi, dört farklı döneme ayrılmıştır: Arkaik Dönem (MÖ 8. yüzyıl ile MÖ 4. yüzyıl arası), Klasik Dönem (MÖ 4. yüzyıl ile MÖ 1. yüzyıl arası), Ortaçağ Dönemi (MÖ 1. yüzyıl ile MÖ 500 arası) ve Hellenistik Dönem (MÖ 500 ile MÖ 30 arası).

Arkaik Dönem (MÖ 8. Yüzyıl ile MÖ 4. Yüzyıl Arası)

Antik Yunan felsefesinin başlangıcı olarak kabul edilen Arkaik Dönem, Yunan medeniyetinin doğuşunu sembolize eder. Bu dönemde, felsefenin temel konularının çoğu, pantheist tanrıların doğasını, insanın yerini evrenin içinde ve insanın doğasının ve eyleminin kendi kaderini belirlemesini içeriyordu. Arkaik Dönem, Yunan felsefesinin en önemli filozoflarından bazılarının ortaya çıkmasına tanık oldu. Bu filozoflar arasında Thales, Anaximander, Anaximenes, Heraklitos ve Xenophanes gibi önemli isimler vardır.

Klasik Dönem (MÖ 4. Yüzyıl ile MÖ 1. Yüzyıl Arası)

Klasik Dönem, özellikle MÖ 5. yüzyılda, Antik Yunan düşüncesinin özünü oluşturan ve geliştirilen dönemdir. Bu dönemde, özellikle, Platon ve Aristoteles tarafından geliştirilen felsefe, Yunan felsefesinin temellerini oluşturmuştur. Platon tarafından kurulan Akademya ve Aristoteles tarafından kurulan Lyceum, klasik Yunan felsefesinin gelişimini etkileyen en önemli merkezler olarak kabul edilir. Platon'un temel kuramları arasında, idealist düşünceleri, uygarlıkların çöküşünün nedenlerini ve insanların eylemlerini yöneten nedenleri vardır. Aristoteles'in kuramları arasında ise, ontolojik kuramlar, insan eyleminin nedenleri ve insanların eylemlerinin etkileri vardır.

Ortaçağ Dönemi (MÖ 1. Yüzyıl ile MÖ 500 Arası)

Ortaçağ Dönemi, Antik Yunan felsefesinin gelişiminde önemli bir dönemdir. Bu dönemde, Yunan felsefesinin etkisi, başta Hristiyanlık olmak üzere, çeşitli dinlerin etkisiyle karşılaşmıştır. Bu dönemde, felsefe, özellikle Hristiyanlık tarafından yönetilen dünyanın çok farklı etkilerinden etkilenmiştir. Bu dönemde, Neoplatonizm, arkaik ve klasik Yunan felsefesinin etkileriyle gelişmiştir. Bu dönemde, özellikle Augustine, Boethius ve Pseudo-Dionysius gibi önemli filozoflar önemli etkiler bırakmıştır.

Hellenistik Dönem (MÖ 500 ile MÖ 30 arası)

Hellenistik Dönem, Antik Yunan felsefesinin son dönemidir. Bu dönemde, felsefe, antik Yunan felsefesinin etkileriyle gelişmiştir. Bu dönemde, özellikle, Stoacılık, Epicureizm, Skeptisizm ve Erken Hristiyanlık tarafından geliştirilen kuramlar önemli etkiler bırakmıştır. Bununla birlikte, bu dönemde ortaya çıkan diğer filozoflar arasında, Epicurus, Zenon, Pyrrho ve Lucretius'un isimleri de vardır.

Sonuç

Yunan felsefesi, insanlık tarihinin en önemli kültürlerinden biri olan Antik Yunan medeniyetinin gelişmesiyle ortaya çıkmıştır. Antik Yunan felsefesi, Arkaik, Klasik, Ortaçağ ve Hellenistik dönemlere ayrılmıştır. Bu dönemler, Antik Yunan felsefesinin gelişimini etkileyen ve oluşturan önemli kuramların ortaya çıkmasını sağlamıştır.