Türkiye'de akrabalık ilişkileri, çoğu zaman aile içindeki ilişkilere odaklanarak özetlenebilir. Genellikle, akrabalık ilişkileri, çocukların çocuklarının, kuzenlerin, teyzelerin ve dayılarının bir araya geldiği gibi, komşular arasındaki ilişkilere de uyarlanmıştır. Akrabalık terimleri, çeşitli ülke ve toplumlarda farklı şekillerde tanımlanır.
Türk toplumunda, akrabalık ilişkileri konusunda kullanılan temel terimler, akraba, kuzen, dayı, teyze ve amca'dır. Akrabalık bağının en küçük ünitesi olan akraba, bir kişinin anne ve babanın kardeşleri veya onların çocukları olarak tanımlanır. Kuzenler, bir kişinin amca veya teyzeden doğan çocukları olarak tanımlanırken, dayı ve teyze, anne ve babanın kardeşleri olarak tanımlanır. Amca, anne veya babanın kardeşlerinin çocukları olarak tanımlanır.
Türk toplumunda, akrabalık ilişkileri, sosyal ilişkiler, aile ilişkileri veya arkadaşlıklarının önemli bir parçasıdır. Akrabalık ilişkileri, kökleri ortak olan ve yüzyıllar boyunca devam eden iç içe geçmiş bir yapıya sahiptir. Akrabalık ilişkileri, birçok durumda, sosyal ve kültürel etkileşimleri desteklemek için kullanılmaktadır. Örneğin, evlilikler arasındaki akrabalık ilişkileri, insanlar arasındaki ilişkileri güçlendirmeye yardımcı olmak için kullanılmaktadır. Akrabalık ilişkileri, aynı zamanda, insanlar arasındaki bağlılık ve birlikteliği artırarak toplumsal sınırların üstesinden gelmeye yardımcı olmaktadır.
