Çapkınlık hastalığı, çoğu zaman tıp literatüründe “bolelik” olarak anılan, aşırı duyarlılık, kontrolsüzlük ve saldırganlık gösteren bir psikiyatrik bozukluktur. Bu hastalık, ergenlik çağında ortaya çıkmaya eğilimlidir, ancak ileri yaşlarda da ortaya çıkabilir. Çocukluk çağında çapkınlık hastalığının, aileler arasındaki çatışmalar, çocuğun yetiştiği ortam ve çevreden kaynaklanan stres kaynaklı olduğu düşünülmektedir.
Çapkınlık hastalığının belirtileri arasında, saldırganlık, öfke patlamaları, dikkatsizlik, sosyal ve davranışsal problemler, sözel kötü davranışlar, kızgınlık, öfke nöbetleri, saldırgan ve yıkıcı davranışlar, dürtüsellik, dikkatsizlik ve diğer davranışsal problemler bulunur. Bu hastalıkla birlikte, çocukların akademik başarılarında da düşme görülebilir.
Çapkınlık hastalığının tedavisi, öz bakımının yanı sıra, psikolojik destek, psikoterapi ve çoklu disiplinli yaklaşımlarla sağlanır. Psikolojik destek, çocuğu anlamak ve onun duygusal dünyasını anlamak için önemlidir. Psikolojik destek, çocuğa problemlerini çözme ve onun sosyal becerilerini geliştirme konusunda yardımcı olur. Psikoterapi, çocuğa öfke ve saldırganlık göstermesini önlemek için gerekli becerileri kazandırmak için kullanılır. Diğer uygulamalar arasında, çocuğun zihinsel becerilerini geliştirmek ve kendini ifade etmesini sağlamak amacıyla kullanılan çoklu disiplinli yaklaşımlar bulunur.
Çapkınlık hastalığının tedavisinde, çocuğun çevresinde destekleyici bir ortam oluşturmak ve onu teşvik etmek çok önemlidir. Ailelerin çocuğu anlamaya ve onun problemleriyle nasıl başa çıkacağını öğrenmeye yardımcı olmaları gerekir. Ancak önemli olan, çocuğun problemlerini çözmede çocuğa yardım etmek değil, onun kendi kendine çözümler üretmesine yardımcı olmaktır.
