Carpıklık ve basıklık, her iki terim de topografya ve jeolojide kullanılan terimlerdir. Carpıklık, belirli bir alanda yüzeyin eğiminin, genellikle düz olmayan çarpık bir şekilde artıp azalmasıdır. Carpıklık, düz olmayan alanların yüzeyinin çeşitli yönde eğimli olduğu anlamına gelir. Basıklık ise, alanda düz bir yüzeyin olmasıyla tanımlanır. Basıklık, arazinin, genellikle kuzey-güney ve doğu-batı ekseninde, çok az eğime sahip olmasıdır.
Topografya, dünyanın fiziksel özelliklerini, özellikle de tepelerin, vadilerin, ormanların, su kaynaklarının, akarsuların, mağaraların ve diğer peyzaj özelliklerinin incelenmesi olarak tanımlanır. Jeoloji ise, dünyanın sınırlı veya sonsuz kaynaklarının, kayaçların, taşların ve depoların incelenmesi olarak tanımlanır. Carpıklık ve basıklık, her iki alanın özelliklerini içeren fiziksel özelliklerdir.
Carpıklık ve basıklık, insanlar açısından önemli fiziksel özelliklerdir. Carpıklık, çoğu zaman zorlukların oluşmasına neden olan düz olmayan alanların oluşumuna neden olur. Carpıklık, güney Afrika'daki bazı bölgelerde, insanların bu bölgelerde yaşamalarının çok zorlaşmasına neden olmuştur. Basıklık ise, insanların bu alanlarda yaşamalarını kolaylaştıran fiziksel özelliklerdir. Basıklık, genellikle insanların tarım yapmalarına ve topraklarının verimli kılınmasına yardımcı olur.
Carpıklık ve basıklık, toprak biliminde de çok önemli konulardır. Toprak bilimciler, toprağın fiziksel, kimyasal ve biyolojik özelliklerini incelerken, toprağın carpıklığını ve basıklığını da dikkate alırlar. Carpıklık ve basıklık, toprağın verimliliği ve işlenebilirliği üzerinde önemli bir etkiye sahiptir. Carpıklık ve basıklık, toprağın su tutma kapasitesi ve hava geçirgenliği üzerinde de etkilidir.
